Σάββατο 30 Μαΐου 2009

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ " ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ - ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ"

Το περιβαλλοντικό πρόγραμμα "Γεωπεριβαλλοντικά - Γεωμυθολογικά μονοπάτια της Βοιωτίας" έφτασε στο τέλος του και στις 3 Ιουνίου, στις 7.30 μ.μ.στο σχολείο μας , θα το παρουσιάσουμε σε γονείς και φίλους.

Ήταν μια συναρπαστική εμπειρία γνωρίσαμε τόπους, μύθους, ζήσαμε μικρές περιπέτειες και περπατήσαμε στη φύση. Η επιθυμία ό
λων των παιδιών και των δυο τάξεων που συμμετείχαν είναι να συνεχίσουμε το πρόγραμμα και του χρόνου, με άλλους τόπους και μύθους.

Όλοι συμφωνήσαμε ότι ήταν ΤΕΛΕΙΑ!

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Γεωπεριβαλλοντικά - Γεωμυθολογικά μονοπάτια: Θίσβη, Θεσπιές, Τελφούσιον όρος

Εμείς τα παιδιά της Δ2 και Ε1 του 4ου Δημ. Σχ. Λιβαδειάς μαζί με τις δασκάλες μας Βοζιάρη και Νιαβή Βασιλική ακολουθώντας τα χνάρια του Ηρακλή φτάσαμε στην «πολυτρήρωνα τε Θίσβη», όπως την αναφέρει ο Όμηρος επειδή είχε πολλές περιστέρες. Προστάτης των κατοίκων της Θίσβης ήταν ο Ηρακλής Αλεξίκακης. Προς τιμή του είχαν οικοδομήσει ένα σπουδαίο ναό που τον κοσμούσε ένα αξιόλογο μαρμάρινο άγαλμα και γίνονταν μεγαλοπρεπείς γιορτές με την ονομασία Ηράκλεια.

Κατά τη διάρκεια των Ηρακλείων επισκέπτονταν τη Θίσβη χιλιάδες επισκέπτες, κάτοικοι γειτονικών πόλεων, για να παρακολουθήσουν τις πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις. Λατρεύονταν επίσης ο Ασκληπιός, η Άρτεμης και ο Ερμής.

Στη Θίσβη υπήρχε επίσης ιερός ναός προς τιμή της Αρτέμιδας της Ειλειθυΐας. Οι πολλές επιγραφές που έχουν διασωθεί μας μαρτυρούν την υψηλή πολιτική, θρησκευτική και εμπορική κίνηση που αναπτύχθηκε στη Θίσβη την περίοδο εκείνη.

Στη Θίσβη επισκεφτήκαμε την ακρόπολή της με τους δυο πύργους της, τους λαξευτούς τάφους στα βράχια θολωτούς και είδαμε από κοντά τα αντιπλημμυρικά έργα που έγιναν τη μυκηναϊκή εποχή, γιατί το χειμώνα η πεδιάδα τους μετατρεπόταν σε λίμνη και δεν ήταν δυνατόν να καλλιεργηθεί.

Μας στενοχώρησε η εικόνα που παρουσιάζει ο αρχαιολογικός χώρος της ακρόπολης της Θίσβης, ο οποίος έχει μετατραπεί σε χώρο στάθμευσης παροπλισμένων μηχανημάτων.

Αφήνοντας τη Θίσβη προχωράμε για τις Θεσπιές εκεί όπου ο Ηρακλής πέρασε τέσσερα χρόνια κοντά στο βασιλιά Θέσπιο για να κάνει πρακτική εξάσκηση. Αργότερα ξαναγύρισε στις Θεσπιές έχοντας αποστολή να σκοτώσει το λιοντάρι του Κιθαιρώνα που προκαλούσε ζημιές στην περιοχή.

Εδώ ο Ηρακλής κατά διαταγή του βασιλιά Θέσπιου κοιμήθηκε με τις 49 από τις 50 κόρες του και απέκτησε 51 γιους τους Θεσπιάδες. Αυτή που δεν κοιμήθηκε μαζί του έγινε η πρώτη ιέρεια του ναού του που ιδρύθηκε στις Θεσπιές. Οι Θεσπιάδες έφυγαν και πήγαν και κατοίκησαν το νησί Σαρδηνία.

Στις Θεσπιές επισκεφτήκαμε την αυλή του Μουσείου των Θεσπιών για να δούμε επιτύμβιες στήλες που βρέθηκαν από τις ανασκαφές που έγιναν στη θέση Κάστρο. Μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα αυτή που παριστάνει μια κόρη να προσφέρει ένα πορτοκάλι στην καθισμένη σε θρόνο νεκρή μητέρα της. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να επισκεφτούμε το Μουσείο γιατί είναι κλειστό

Ο κ. Κορούνης Χρήστος, πρώην Δήμαρχος Θεσπιέων και η κ. Χατζή Μίνα, φύλακας του Μουσείου μας έδωσαν πολλές χρήσιμες πληροφορίες για τις Θεσπιές. Μας έδειξαν την περιοχή όπου ήταν η αρχαία πόλη των Θεσπιών, την ακρόπολη με το τείχος της. Επισκεφτήκαμε και είδαμε ένα τμήμα του τείχους της ακρόπολη που ήταν πλίθινο. Εντυπωσιαστήκαμε γιατί μέχρι τώρα όσα άστρα έχουμε δει όλα είναι πέτρινα και όπως είπε ο κ. Κουρούνης και η κ. Χατζή είναι σχεδόν η μοναδική περίπτωση στην Ελλάδα.

Οι αρχαίοι Θεσπιείς περισσότερο από όλους τους Έλληνες τιμούσαν τον Έρωτα. Το πρώτο τους άγαλμα ήταν μια πέτρινη ακατέργαστη πέτρα. Στη συνέχεια φτιάχτηκε ένα μαρμάρινο άγαλμα από τον Πραξιτέλη και αργότερα. ένα μπρούτζινο άγαλμα από το Λύσιππο. Υπάρχει ένας μύθος ότι το άγαλμα του Πραξιτέλη το έφερε στις Θεσπιές η Αθηναία εταίρα Φρύνη, η οποία καταγόταν από τις Θεσπιές. Η Φρύνη ήταν μοντέλο του Πραξιτέλη.

Ο Παυσανίας όταν την επισκέφτηκε είδε το αρχαίο θέατρο και την αγορά, όπου ήταν το άγαλμα του Ησιόδου. Κοντά στην αγορά υπήρχε μπρούτζινο άγαλμα της Νίκης και μικρός ναός των Μουσών, με μαρμάρινα μικρά αγάλματά τους και ναός του Απόλλωνα . Υπήρχε άγαλμα του Διός του σαώτου, για τον οποίο λεγόταν η εξής παράδοση: υπήρχε ένας δράκος που λυμαινόταν την περιοχή, ο Δίας είχε δώσει εντολή κάθε χρόνο να παραδίδουν στο θηρίο ένα έφηβο εκλεγμένο με κλήρο, για να σωθεί η περιοχή. Κάποτε ο κλήρος έπεσε στον Κλεόστρατο τότε ο φίλος του ο Μενέστρατος εφήρευ ένα τέχνασμα για να σώσει το φίλο του. Έφτιαξε ένα μπρούτζινο θώρακα, ο οποίος σε καθένα από τα δυο φύλλα του είχε αγκίστρι γυρισμένο προς τα πάνω. Φόρεσε το θώρακα και πρόσφερε τον εαυτό του θεληματικά στο δράκοντα, ώστε και ο ίδιος να θυσιαστεί, αλλά και το δράκοντα να καταστρέψει, γι` αυτό και ο Δίας ονομάστηκε σαώτης= σωτήρας. Κοντά σ` αυτό ήταν το άγαλμα του Διονύσου και της Τύχης. Σε άλλο σημείο ήταν τα αγάλματα της Υγείας, της Αθηνάς και του Πλούτου

Η ξενάγησή μας στις Θεσπιές έφτασε στο τέλος, ευχαριστήσαμε τους ξεναγούς μας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής σταματώντας στο βουνό Πέτρα, το αρχαίο Τελφούσιο ή Τιλφούσιο όρος.

Για το βουνό αυτό η μυθολογία μας λέει ότι εδώ ήρθε ο Απόλλωνας για να φτιάξει το πρώτο του μαντείο του. Σε αυτή την περιοχή υπήρχε η Τιλφούσα πηγή με τη Νύμφη της την Τιλφούσα, που ήταν μάντισσα. Όταν είδε τον Απόλλωνα να σχεδιάζει στο χώμα τα θεμέλια του ιερού του, του είπε ότι δεν είναι κατάλληλο το μέρος αυτό για το μαντείο γιατί έχει θόρυβο από τις άμαξες που σταματάνε για να πιούν τα ζώα τους νερό. Τον παρότρυνε να πάει στους Δελφούς και να φτιάξει εκεί το μαντείο.

Ο Απόλλωνας έφυγε αλλά κάποια στιγμή αντιλήφθηκε ότι η Τιλφούσα Νύμφη τον ξεγέλασε και γύρισε πίσω και με μια βροχή από πέτρες έφραξε την πηγή της. Στο σημείο αυτό έφτιαξε και το ιερό του. Σήμερα μπορεί να δει κανείς λίγα απομεινάρια των θεμελίων του ιερού μιας και στη θέση του κτίστηκε το εκκλησάκι του Ιωάννη του Πρόδρομου, που βρίσκεται απέναντι από το βουνό Πέτρα, δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές.


Με τη σημερινή μας επίσκεψή στη Θίσβη, στις Θεσπιές και στο ιερό του Απόλλωνα, κλείνουμε το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμά «Γεωπεριβαλλοντικά – Γεωμυθολογικά μονοπάτια της Βοιωτίας» για τη φετινή σχολική χρονιά.


Σκοπός του προγράμματος αυτού ήταν να γνωρίσουμε τους τόπους και τους μύθους τους. Να συνδέσουμε το παρόν με το παρελθόν ενός τόπου και να δούμε τις όποιες αλλαγές του, θετικές και αρνητικές. Να κάνουμε γνωστά στο ευρύτερο περιβάλλον μας όσα μάθαμε και είδαμε. Και τέλος σαν παιδιά που είμαστε να ζήσουμε μικρές περιπέτειες, να αγαπήσουμε τη Μάνα Γη και να την προστατέψουμε όταν χρειαστεί.

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΖΩΓΡΑΦΟ ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑ

Την Τετάρτη 6 Μαΐου επισκεφτήκαμε στο χώρο του Νερόμυλου την έκθεση ζωγραφικής του Στέλιου Κατσιμίχα. Τα έργα του ήταν ελληνικά τοπία. Μας εντυπωσίασαν τα χρώματα. Ήταν τόσο "γήινα". Μας έδειχναν μια φύση που πρέπει να την αναζητήσεις μακριά από τις πόλεις, εκεί που σε οδηγεί ένα μικρό μονοπάτι. Το απλό γαϊδουράγκαθο, το στάχυ ήταν έτσι φτιαγμένα λες και μπορούσες να το χαϊδέψεις. Κοιτάζοντάς τους πίνακες ώρα πολύ ξεχνούσαμε ότι ήταν ζωγραφιά και νομίζαμε ότι βρισκόμαστε μέσα στο τοπίο. Μας άρεσαν όλα. Πιο πολύ μας εντυπωσίασαν οι πιο κάτω πίνακες:"τοπίο στην αμμουδιά", 'Σύνθεση'. "Γαλαξίδι"και "Απόλλωνας της Σαμοθράκης".
Ο κ. Κατσιμίχας μας έλυσε πρόθυμα όλες τις απορίες που είχαμε γύρω από τον τρόπο της ζωγραφικής του.
Είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι γι' αυτά που είδαμε και είχαμε την επιθυμία να του γράψουμε τις εντυπώσεις στο βιβλίο των επισκεπτών.
Το βιογραφικό του Καλλιτέχνη:
Ο Στέλιος Κατσιμίχας γεννήθηκε το 1966 στη Λιβαδειά. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα κοντά στα μεγαλύτερα αδέρφια του, που είναι επίσης ζωγράφοι. Έτσι ήρθε σε επαφή με τη ζωγραφική και ξεκίνησε η προσωπική του αναζήτηση μέσα σε αυτή. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής και συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες που επηρέασαν την πορεία του και τη δουλεία του. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έργα του περιλαμβάνονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ατομικές εκθέσεις: 1987: Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.

1989: Γκαλερί Πλάκα, Αθήνα
2001: Πολιτιστικό Κέντρο της πόλης Κάλμαρ, Σουηδία
Ομαδικές εκθέσεις: 1992: Πολιτιστικός σύλλογος Σταθά, Λιβαδειά
1999: Γκαλερί Ηώς, Αθήνα

2005: Έκθεση Λιμάνια του Ελληνισμού- Ελληνική Λιμενογραφία. Διοργάνωση Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Διεθνές Κέντρο Εικαστικών Τεχνών Αέναον, Λιμάνι Θεσσαλονίκης. Συμμετοχή στην έσκδοση Λιμάνια του Ελληνισμού, Διεθνές Κέντρο Εικαστικών Τεχνών Αέναον, 2004
2005: Γκαλερί Ηώς, Αθήνα
2008: Γκαλερί Arco, Αθήνα

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Κάθε μέρα καταναλώνουμε πάρα πολύ ενέργεια που σχεδόν δεν την αντιλαμβανόμαστε, π.χ. όταν ανάβουμε το φως ή κάνουμε ένα ζεστό μπάνιο, όταν βλέπουμε τηλεόραση ή ακούμε ραδιόφωνο, όταν οδηγούμε ένα αυτοκίνητο ή μπαίνουμε στο τρένο για να πάμε κάπου, όταν ανάβουμε το καλοριφέρ για να ζεσταθούμε ή το κλιματιστικό το καλοκαίρι για να δροσιστούμε και.....Αυτά που τρώμε ή φοράμε για να μεγαλώσουν ή να γίνουν έχουν χρειαστεί πολύ ενέργεια.

Πριν από 150 χρόνια περίπου, οι άνθρωποι έκαιγαν ξύλα για να ζεσταθούν και χρησιμοποιούσαν ζώα για να μεταφέρουν πράγματα. Από τη στιγμή που άρχισαν να χρησιμοποιούνται τα ορυκτά καύσιμα, η παγκόσμια χρήση ενέργειας έχει φτάσει στα ύψη.
Αυτό το βλέπουμε και στην καθημερινή μας ζωή σε διάφορες απλές ενέργειές μας, π.χ. έχουμε ηλεκτρικό λεμονοστύφτη, τώρα έχουμε το μίξερ και φτιάχνουμε τα γλυκά ενώ πιο παλιά όλα αυτά τα κάναμε με κάποια χειροκίνητα εργαλεία, δηλαδή και για τα πιο απλά πράγματα σήμερα καταναλώνουμε ενέργεια.

Από που παίρνουμε ενέργεια;

1) Από τα ορυκτά καύσιμα:Λιθάνθρακας, πετρέλαιο, φυσικό αέριο.

Α) Ο Λιθάνθρακας καίγεται είτε για να δημιουργήσει θερμότητα είτε σε θερμοηλεκτρικούς σταθμούς, για να κινήσει ατμοηλεκτρικές μηχανές που παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα.
Β) Το πετρέλαιο αφού το επεξεργαστούν παίρνουμε τα ΄όπως τη βενζίνη και το ντίζελ, που χρησιμοποιούνται στα αυτοκίνητα, στα φορτηγά, στα αεροπλάνα και τους καυστήρες θέρμανσης. Επίσης από πετρέλαιο παρασκευάζονται προϊόντα όπως τα πλαστικά, φάρμακα και απορρυπαντικά.

Γ) Το Φυσικό αέριο είναι μεθάνιο που έχει συσσωρευτεί πάνω από τα κοιτάσματα του πετρελαίου. Η εκμετάλλευσή του έγινε τα τελευταία χρόνια. Όπως και ο λιθάνθρακας καίγεται για να πάρουμε θερμότητα ή ηλεκτρική ενέργεια.

2) Πυρηνική ενέργεια.
Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες μετατρέπουν την ενέργεια που υπάρχρει στο εσωτερικό των ατόμων σε ηλεκτρική. Εδώ διασπόνται τα άτομα του Ουρανίου και απελευθερώνονται τεράστιες ποσότητες ενέργειας.

3) Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας: ηλιακή ενέργεια, αιολική ενέργεια, γεωθερμική ενέργεια, υδροηλεκτρική ενέργεια και βιομάζα.

Η ηλιακή ενέργεια μπορεί να μετατραπεί σε θερμική ή σε ηλεκτρισμό με διάφορους τρόπους.
Στην αιολική ενέργεια χρησιμοποιούμε τον άνεμο για την παραγωγή ηλεκτρισμού.
Η υδροηλεκτρική ενέργεια εείναι μια μορφή ενέργειας που παράγεται από το νερό που πέφτει με ορμή από τα φράγματα και χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος
Η γεωθερμική ενέργεια βασίζεται στη συγκέντρωση ζεστού νερού ή ατμού από το φλοιό τηςΓης για την παραγωγή θερμότητας ή ηλεκτρισμού.
Όταν λέμε βιομάζα εννοούμε τα ξύλα, τα φυτικά απόβλητα, τα οργανικά οικιακά απορρίμματα, τη λυματολάσπη κ.ά. που χρησιμοποιείται για ενεργειακούς ή γεωργικούς σκοπούς.
Μια περίπτωση χρήση της βιομάζας είναι η καύση των ξύλων ή των απορριμμάτων. Στα εργοστάσια αποτέφρωσης απορριμμάτων παράγεται ενέργεια με τη μορφή θερμότητας ή ηλεκτρισμού. Στην Ιαπωνία αποτεφρώνουν το 75% των απορριμμάτων τους, ενώ στη Δανία το 60%.
Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση αν σκεφτεί κανείς πόσοι τόνοι σκουπιδιών μαζεύονται κάθε μέρα.

Βιβλιογραφία: "Προστατεύω τον Πλανήτη"εκδ. καστανιώτη
"Νοιάζομαι για τη "εκδ. Πατάκη

ΤΑ ΑΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΥΞΗΘΕΙ. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ;

Ψάξαμε και βρήκαμε ποια είναι τα αέρια του θερμοκηπίου που σχηματίζουν αυτή την προστατευτική "κουβέρτα" γύρω από τη Γη. Αυτή η "κουβέρτα" διατηρεί τον πλανήτη στην ασφαλή θερμοκρασία των 14 βαθμών Κελσίου, δηλαδή η μέση θερμοκρασία σε όλες τις περιοχές του πλανήτη, κάθε εποχή του χρόνου.

Τα πιο βασικλά από τα αέρια του Θερμοκηπίου είναι κατά αλφαβητικά σειρά, για να μην δυσαρεστηθούνε: διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, νιτρικό οξύ, υδρατμοί και πολλά ακόμα, αλλά που να τα θυμόμαστε, μικροί είμαστε ακόμη.

Όμως εμείς οι άνθρωποι σήμερα έχουμε απελευθερώσει μεγαλύτερη ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα η μέση θερμοκρασία της Γης να έχει ανέβει αρκετά.

Τ
α αέρια αυτά προέρχονται κυρίως από τις εξής ανθρώπινες δραστηριότητες: από την καύση ορυκτών καυσίμων- πετρελαίου, γαιάνθρακα κ.ά- για τη θέρμα
νση και τη βιομηχανία, από τη χρησιμοποίηση των μέσων μεταφοράς, την παραγωγή ηλεκτρική ενέργειας...

Ποιες είναι οι συνέπειες από την αύξηση της θερμοκρασίας ;

Οι Επιστήμονες λένε ότι :

1) Οι παγετώνες θα λιώσουν και θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας και θα κινδυνεύουν οι παραθαλάσσιες περιοχές.
2) Οι ωκεανοί θα υπερθερμανθούν, προκαλώντας α
κόμη πιο άγριους τυφώνες.
3). Τα ζώα και τα φυτά ενδέχεται να πεθάνουν καθώς δε
θα μπορούν να προσαρμοστούν στην αλλαγή της θερμοκρασίας.
4). Οι άνθρωποι επίσης θα υποφέρουν.

Βιβλιογραφία:"Το φαινόμενο του Θερμοκηπίου" εκδ. Άγκυρα

Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗ ΓΗ

1. Ώρα οο.οο: Σχηματίζεται η Γη και το υπόλοιπο ηλιακό μας σύστημα.


2. Ώρα 03:25: εμφανίζονται τα πρώτα πρωτόγονα πράσινα βακτηρίδια που παράγουν γλίτσα.Αργότερα αρχίζει να συσσωρεύεται οξυγόνο στην ατμόσφαιρα.

3. Ώρα 16:οο : Εμφανίζονται στη Γη και άλλοι μονοκύτταροι οργανισμοί, όπως η αμοιβάδα και τα φύκια.

4. Ώρα 20:53: Υπάρχουν ήδη σκουλήκια και μέδουσες με πλοκάμια, κάποιες στο μέγεθος πιάτου φαγητού.

5. Ώρα 21: 08:Τα ζώα αρχίζουν να αποκτούν κελύφη, εμφανίζονται οι τριλοβίτες και πλάσματα σαν τα σαλιγκάρια. Τα θαλάσσια φύκη είναι πλέον καλά εδραιωμένα και οι θάλασσες είναι γεμάτες από αγκαθωτά πλάσματα.


6. Ώρα 21:44: Το οξυγόνο της ατμόσφαιρας έχει αυξηθεί τόσο ώστε να επιτρέπεται η ανάπτυξη φυτών. Στην αρχή υπάρχουν βρύα και φτέρες. Δεκαπέντε λεπτά αργότερα έχουν εμφανιστεί μεγαλοπρεπή δέντρα.

7. Ώρα 22:41: Ερπετά εμφανίζονται. Μπορούν να γεννούν αυγά και αρχίζουν να περιπλανόνται στην ξηρά. Τα έντομα μαθαίνουν να πετούν και κάποια από αυτά γίνονται πολύ μεγάλα, π.χ. η γιγάντια λιβελούλα.

8. Ώρα:23:00: Εμφανίζονται οι δεινόσαυροπι.

9. Ώρα: 23:52: Οι δεινόσαυροι έχουν εξαφανιστεί. Τα τελευταία 20 λεπτά αναπτύσονται οι σύγχρονες μορφές βλάστησης. Τα θηλαστικά αποκτούν διάφορες μορφές και μεγέθη.Υπάρχουν πλέον ζώα που μοιάζουν με τα κουνέλια, τους ρινόκερους, τους ελέφαντες, τις καμήλες, τους τυφλοπόντικες, τις γάτες και τους σκύλους. Στη θάλασσα έχουν εμφανιστεί οι φάλαινες και τα δελφίνια που εξελίχτηκαν από οργανισμούς σαν τους ιπποπόταμους.

10. Ώρα: 23:59:56: Πριν από λιγότερο από 4 δευτερόλεπτα εμφανίστηκε ο σύγχρονος άνθρωπος.

Βιβλιογραφία: "Νοιάζομαι τη Γη" εκδ. Πατάκη

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ

Ο Ηρακλής αφού κυρίεψε την Οχαλία και έστειλε την Ιόλη και τα λάφυρα στην Τραχίνα, θέλησε να τιμήσει το Δία γι' αυτό πήγε στο ακρωτήριο Κηναίο της Εύβοιας όπου έχτισε βωμό. Ετοίμασε όλα τα απαραίτηταγια μια μεγαλοπρεπή ευχαριστήρια θυσία. Προηγουμένως όμως είχε πει στο Λίχα, τον κήρυκά του, να του φέρει από το παλάτι της Τραχίνας ένα χιτώνα και ένα ιμάτιο που ήταν συνήθεια να φοράνε στις θυσίες.

Όταν έφτασε η συνοδεία στην Τραχίνα και η Διηάνειρα έμαθε από το Λίχα ποια ήτν η Ιόλη και ότι ο Ηρακλής την αγαπούσε, την κυρίεψετυφλή ζήλια, αλλά δεν το έδειξε. Δέχτηκε την Ιόλη ευγενικά και διέταξε να την περιποιηθούν βασιλικά στο παλάτι. Θυμήθηκε όμως το ερωτικό φίλτρο που της είχε δώσει ο Κένταυρος Νέσσος πεθαίνοντας και επειδή νόμισε πως έχανε την αγάπη του Ηρακλή, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το φίλτρο για να τον ξανακερδίσει.
Ετοίμασε τη λαμπρή φορεσιά για τη θυσία, αφού προηγουμένος άλειψε το χιτώνα με το αίμα του Νέσσου, προσέχοντας όλα αυτά να τα κάνει μακριά από τις αχτίνες τουήλιου και τις φλογες της φωτιάς, καταπώς την είχε ορμηνέψει ο Κένταυρος. Αφού τελείωσε έκλεισε τα ρούχα μέσα σε ένα ξύλινο κουτί και τα έδωσε στο Λίχα να τα πάει στον Ηρακλή, λέγοντάς του αυτά τα ρούχα να μην τα φορέσει άλλος εκτός του Ηρακλή, να μην δει το χιτώνα το φως του ήλιου ή η λάμψη της φωτιάς και να τον φορέσει κατάσαρκα. Με τις οδηγίες αυτές ξεκίνησε ο Λίχας για την Εύβοια.
Όταν είχε πια φύγει ο Λίχας η Δηιάνειρα μπήκε στο δωμάτιο της να μαζέψει το κομμάτι το μαλλί με το οποίο είχε αλείψει το χιτώνα με το αίμα, όμως είδε ένα παράξενο πράγμα: η τούφα είχε γίνει άφαντη και στη θέση της υπήρχε μια φούχτα στάκτη μέσα σε άσπρο αφρό. Τότε κατάλαβε ότι αυτό έγινε επειδή είχε πετάξει το μαλλί σε μέρος που το είδαν οι ακτίνες του ήλιου και αμέσως κατάλαβε ότι αφού το αίμα του Κενταύρου εξαφάνισε το μαλλί, θα μπορούσε να κάνει κακό στον Ηρακλή. Τότε κατάλαβε ότι ο Νέσσος την είχε εξαπατήσει και ότι μόνο που επιθυμούσε την ώρα που πέθαινε χτυπημένος από το βέλος του Ηρακλή, ήταν να τον εκδικηθεί. Και πράγαματι οι φόβοι της δεν άργησαν να βγουν αληθινοί.

Όταν έφτασε ο Λίχας στο ακρωτήριο Κηναίο με τα δώρα της
Δηιάνειρας ο Ηρακλής είχε ετοιμάσει τα σφάγια για τη Θυσία. Δώδεκα ταύρους για το Δία, δύο για τον Ποσειδώνα, μία δαμάλα για την Αθηνά και άλλα, όλα μαζί εκατό. Ο Ηρακλής φόρεσε το χιτώνα, άναψε τη φωτιά και άρχισε τη θυσία. Καθώς φούντωνε η φωτιά για τη θυσία, ο ιδρώτας έτρεχε στο κορμί του Ηρακλή και ο χιτώνας κόλλαγε πάνω του. Σε λίγο άρχισε να ενεργεί το αίμα του Νέσσου και φριχτοί πόνοι έσκισαν το κορμί του.
Φώναζε, καταριόταν το Λίχα που βρήκε τέτοιο φρικτό και ύπουλο τρόπο να τον θανατώσει, μα εκείνος έλεγε πως ήταν έργο της Δηιάνειρας. Ο
Ηρακλής μέσα στους αβάσταχτους πόνους του άρπαξε το Λίχα και τον πέταξε με το όρμή πάνω στους βράχους, που το κεφάλι του θρυμματίστηκε.Τρομαγμένοι όλοι κοίταζαν τον Ηρακλή να σφαδάζει και να κυλιέται σρτο χώμα σαν λαβωμένο ζώο. Καθώς προσπαθούσε να ξεκολλήσει το χιτώνα από πάνω του, τραβούσε μαζί και ολόκληρα κομμάτια σάρκες και ούρλιαζε φριχτά. Τέλος παρακάλεσσε τον Ύλλο και τους ανθρώπους του να τον πάρουν από εκεί, και εκείνοι τον έβαλαν σε ένα καράβι να τον πάνε στο παλάτι στην Τραχίνα.

Στο μεταξύ έμαθε το φοβερό κακό η Δηιάνειρα που άθελά της προκάλεσε στον Ηρακλή και δεν άντεξε τον πόνο, πήρε ένα μαχαίρι το έχωσε ανάμεσε στα πλευρά της και σκοτώθηκε. Ο Ηρακλής όμως ούτε στην Τραχίνα μπορούσε να ησυχάσει από τους τρομερούς πόνους. Έβλεπε το τέλος τοπυ να πλησιάζει και ζήτησε να πάνε μακριά από την πόλη. Προηγουμένως όμως φώναξε τον Ύλλο και τον έβαλε να ορκιστεί πως θα πάρει την Ιόλη γυναίκα του μετά το θάνατό του. Ύστερα έδωσε εντολή και τον πήγαν έξω από την πόλη, Τον πήγαν στην ψηλότερη κορυφή της Οίτης, έκοψαν ξύλα βελανιδιάς και αγριελιάς καέκαναν ένα σωρό. Τότε πρόσταξε ο Ηρακλής να τον βάλουν επάνω και ζήτησε από το παιδί του, τον Ύλλο, να βάλει φωτιά για να τον λυτρώσει από το μαρτύριό του. Ο Ύλλος όμως δεν άντεχε να το κάνει αυτό και ο Ηρακλής ζήτησε τη χάρη αυτή από τον πρώτο περαστικό. Αυτός ήταν ο Φιλοκτήτης, που έτυχε να περνάει από εκεί, ο οποίος δέχτηκε να ικανοποιήσει την επιθυμία του. Ο Ηρακλής για να τον ανταμείψει του χάρισε το τόξο και τα βέλη του. Αμέσως ο Φιλοκτήτης έβαλε φωτιά στα ξύλα.

Τότε έγινε κάτι θαυμαστό. Ξαφνικά άρχισε να αστράφτει και να βροντά, ενώ ένα πυκνό σύννεφο κατέβηκε σκέπασε την πυρά, όταν διαλύθηκε, είδαν ότι ο Ηρακλής δεν ήταν εκεί και έτσι όλοι πίστεψαν πως ανέβηκε στους θεούς. Του έκανα αφιερώματα, όπως αυτά που κάνουν στους ήρωες και στους ημίθεους, και έφυγαν για την Τραχίνα, διαδίδοντας παντού όσα έγιναν πάνω στο βουνό.

Μαζί με το σύννεφο ανέβηκε και ο Ηρακλής στον Όλυμπο, όπου τον δέχτηκαν οι θεοί δίπλα τους. Ακόμα και η Ήρα συμφιλιώθηκε μαζί του.Ο Ηρακλής παντρεύτηκε την Ήβη, την κόρη του Δία και τη Ήρας, και έμεινε πια αγέραστος για όλα τα χρόνια πάνω στον Όλυμπο.
Σιγά σιγά οι άνθρωποι άρχισαν να τιμούν τον Ηρακλή σαν θεό, να φτιαχνουν ιερά του και να του προσφέρουν θυσίες.

Οι φωτογραφίες του αρχαιολογικού χώρου είνα από την Πυρά του Ηρακλή στην Οίτη.

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΟΙΧΑΛΙΑΣ


Όταν τέλειωσε ο Ηρακλής το χρόνο που έπρεπε να υπηρετήσει την Ομφάλη, τη βασίλαισσα των Λυδών, γύρισε πίσω στην Ελλάδα και ετοιμάστηκε να εκδικηθεί τον Εύρυτο και τα παιδιά του επειδή γι' αυτούς τον τιμώρησε ο Δίας πουληθεί σκλάβος. Άλλοι πάλι λενε ότι ο Ηρακλής έκανε τον πόλεμο για να κερδίσει την Ιόλη.
Αφού μάζεψε στρατό πολιόρκησε την Οιχαλία και τη κυρίεψε. Σκότωσε τον Εύρυτο και τα παιδιά του. Η Ιόλη για να μην πιαστεί αιχμάλωτη πήδηξε από τα τείχη να σκοτωθεί αλλά το φόρεμά της άνοιξε σαν ομπρέλα κι έτσι σώθηκε. Ο Ηρακλής την έπιασε αιχμάλωτη και την έστειλε στην Τραχίνα μαζί με τα λάφυρα που πήρε.

Περιοχή της Εύβοιας όπου τοποθετείται η Οιχαλία.

ΚΕΡΚΩΠΕΣ & ΗΡΑΚΛΗΣ

Κοντά στις Θερμοπύλες ζούσαν οι Κέρκωπες, δυο αδέλφια πο λέγονταν Σίλλος και Τριβαλός. Κατάγονταν από την Οιχαλία,μητέρα τους ήτα ν η Θεία, κόρη του Ουρανού και πατέρας τους ο Ωκεανός. Τα δυο αδέλφια ήταν γνωστά για τις πονηριές τους και τις απάτες τους. Έκλεβαν, εξαπατούσαν, λήστευαν, ιδίως τους περαστικούς, και ήταν ο τρόμος όλων των ανθρώπων. Η μητέρα τους τους είχε προειδοποιήσει να φυλάγονται από τον Μελάμπυγο, δηλαδή αυτόν που έχει μαύρο πισινό.

Όταν Ο Ηρακλής υπηρετούσε την Ομφάλη
έτυχε να περάσει από εκεί και κουρασμένος έπεσε να κοιμηθεί στη σκιά ενόε δέντρου. Οι Κέρκωπες περνώντας από εκεί τον είδαν κοιμισμένο και σκέφτηκαν να του πάρουν τα όπλα του που ήταν αφημένα δίπλα του. Έσκυψαν να τα πάρουν αλλά την ώρα εκείνη ξύπνησε ο Ηρακλής και τους είδε με τα όπλα στα χέρια, τους έπιασε, τους έδεσε τα πόδια και τους κρέμασε με το κεφάλι κάτω σε ένα μακρύ ξύλο που το πέρασε στους ώμους του κι έτσι συνέχισε το δρόμο του.

Αυτοί βλέποντας τα μαυρισμένα
από τον ήλιο τριχωτά οπίσθια του Ηρακλή θυμήθηκαν τα λόγια της μητέρας τους και άρχισαν να λένε αστεία στον Ηρακλή. Ήταν τόσο νόστιμα και πετυχημένα τα αστεία τους που έκαναν τον Ηρακλή να γελάσει τόσο πολύ που τους άφησε ελεύθερους να φύγουν.

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΡΠΑΖΕΙ ΤΟΝ ΤΡΙΠΟΔΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ

Ο Ηρακλής από την Τραχίνα που έμενε πήγε στο μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς να ρωτήσει πως θα λυτρωθεί από την αρρώστεια που τον είχε πιάσει πάλι. Η ιέρεια Ξενόκλεια δε του έδωσε χρησμό γιατί τον θεωρούσε ακόμα μιασμένο από το φόνο του Ίφιτου, και του είπε ότι ο Απόλλωνας δεν βρισκόταν εκεί. Ο Ηρακλής θύμωσε πολ, ήθελε να ληστέψει το ναό και άρπαξε το μαντικό τρίποδα και τον πήγε στο Φενεό, στην Κόρινθο. Εκεί ο Ηρακλής ήθελε να φτιάξει δικό του μαντείο. Ο Απόλλωνας πήγε να πάρει τον τρίποδα και συγκρούστηκε με τον Ηρακλή.

Η σύγκρουση εξελίχτηκε σε μια πραγματική μάχη. Ο Δίας για να προφτάσει τα χειρότερα έστειλε ένα κεραυνό ανάμεσα τους και τους χώρισε. Λένε πως ο Ηρακλής και ο Απόλλωνας μετά συμφιλιώθηκαν και έχτισαν μαζί μια πόλη το Γύθειο στη
Λακωνία. Ο Δίας όμως ανκοίνωσε στον Ηρακλή την απόφασή του για το φόνο του Ίφιτου: Για να ξεπλύνει το μίασμα και να μπορέσει να αποζημιώσει τον πατέρα του Ίφιτου, έπρεπε να πουληθεί σκλάβος και να υπηρετήσει την Ομφάλη.

Η Ομφάλη ήταν βασίλισσα των Λυδών. Έμεινε εκεί τρία χρόνια και υπηρώντας την Ομφάλη λυτρώθηκε από την αρρώστεια του και με τα λεφτά που πήρε αποζημείωσε τον Εύρυτο, τον πατέρα του Ίφιτου.

Δεξιά φωτοραφία : Ηρακλής και Ομφάλη

ΗΡΑΚΛΗΣ & ΕΥΡΥΤΟΣ

Ο Ηρακλής μαζί με τη Δηιάνειρα μετά από πολλές περιπέτειες έφτασαν στην Τίρυνθα, όπου ο Ηρακλής είχε το παλάτι του. Έμειναν εκεί για κάποιο διάστημα. Όμως η μοίρα της ζωής του Ηρακλή πήρε μιαν άλλη στροφή.
Στην Οιχαλία, κοντά στην Ερέτρια της Εύβοιας (άλλοι την τοποθετούν στη Θεσσαλία και άλλη στην Πελοπόννησο), ζούσε ο βασιλιάς Εύρυτος. Αυτός είχε μια κόρη την Ιόλη και 4 γιους, τον Ίφιτο, τον Κλυτίο, τον Τοξέα και τον Δηίονα.
Όταν ήρθε η ώρα να παντρευτεί η Ιόλη ο Εύρυτος διακήρυξε σε όλη την Ελλάδα ότι θα την έπαιρνε εκείνος που θα τον νικούσε σε αγώνα τοξοβολίας.Το έμαθε και ο Ηρακλής και κίνησε για την Οιχαλία.

Αναμετρήθηκε με τον Εύρυτο και τον νίκησε. Έπρεπε να πάρει την Ιόλη κρυφά από την Δηιάνειρα. Τα παιδιά του Εύρυτου συμβούλεψαν τον πατέρα τους να μη δώσει την Ιόλη στον Ηρακλή γιατί ήταν ήδη παντρεμένος με την Δηιάνειρα. Έτσι Ο Εύρυτος δεν κράτησε την υπόσχεσή του και δεν του έδωσε την Ιόλη, με τη δικαιολογία πως φοβόταν μήπως τον πιάσει καμιά μανία και σκοτώσει την Ιόλη και τα παιδιά τους όπως έκανε με την Μεγάρα, την πρώτη του γυναίκα. Ο Ηρακλής μετά από αυτό έφυγε και γύρισε στην Τίρυνθα.

Κάποτε πήγε στην Πελοπόννησο ο Ίφιτος, ο γιος του Εύρυτου, ψάχνοντας να βρει 12 φοράδες που τους είχαν κλέψει από την Οιχαλία. Αφού πήγε σε διάφορα μέρη της Πελοποννήσου κατέληξε στην Τίρυνθα γιατί υποψιαζόταν τον Ηρακλή.
Εκείνος τον δέχτηκε φιλικά και τον φιλοξένησε στο σπίτι του. Ύστερα τον ανέβασε στα τείχη του και του είπε να κοιτάξει αν βλέπει πουθενά τα άλογά του. Μόλις Ίφιτος είπε ότι δεν τα βλέπει, του έδωσε μια σπρωξιά και τον γκρέμισε από τα τείχη και τον σκότωσε, γιατί τάχα τον είχε κατηγορήσει άδικα. Έτσι κράτησε και τις φοράδες του Εύρυτου , που πράγματι τις είχε αρπάξει για να τον εκδικηθεί που του αρνήθηκε την Ιόλη.

Μετά το φόνο του Ίφιτου έπρεπε ο Ηρακλής να εγκαταλείψει την Τίρυνθα και μετά από πολλές περιπλανήσεις κατέληξαν στην Τραχίνα, στο βασιλιά Κήυκα, που τους πρόσφερε άσυλο
και φιλοξενία στην Δηιάνειρα όσο καιρό μετά έλειπε ο Ηρακλής.