Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Η συγγραφέας κ. Αθηνά Μπίνιου στο σχολείο μας

Η κ. Αθηνά Μπίνιου, συγγραφέας παιδικών βιβλίων μας επισκέφτηκε στο σχολείο μας, την Τετάρτη 11 Μαρτίου, και μας μίλησε για τα βιβλία της.
Στις μικρές τάξεις, Α, Β,και Γ, αφηγήθηκε τα παραμύθια " το κατόρθωμα του δάκρυ" και "η Ταρώ κι ο Ζαχαροζυμωμένος". Στις μεγάλες τάξεις, Δ,Ε και Στ, το παραμύθι" το δειλό λιοντάρι" και "τον κρυστάλινο αετό"
Η ζεστή αφήγησή της συνοδευόταν από τις μελωδίες της κιθάρας του κ Αργύρη. Ήταν μια ατμόσφαιρα φανταστική! Όλα τα παιδιά νιώθαμε ότι ζούσαμε μέσα στα παραμύθια της και ταξιδεύαμε με τη φαντασία μας σε άλλες εποχές και άλλους τόπους! Μαζί της, η κ. Μπίνιου είχε φέρει χίλια δυο όμορφα πράγματα, από διάφορα μέρη του κόσμου που είχε επισκεφτεί, τα οποία έφτιαχναν το παραμυθένιο σκηνικό της. Σήκωνε παιδιά επάνω στη σκηνή και έπαιζαν διάφορους ρόλους από τα παραμύθια και αυτό μας άρεσε πολύ!
Η ζεστή φωνή, το χαμόγελό της και η καλή της διάθεση μας είχε συναρπάσει. Νιώθαμε ότι μιλούσε μέσα από τη ψυχή της και ότι αγαπούσε πολύ τα παιδιά. Όλοι μας καθόμαστε ακίνητοι στις καρέκλες μας για να μη χάσουμε κάτι από αυτά που έλεγε.
Μας είπε ότι τα παραμύθια κρύβουν πολλά νοήματα, που μας βοηθάνε, εμάς τα παιδιά, να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, τις αγωνίες μας. Μας άρεσε που μας είπε ότι όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα δειλό λιοντάρι που όταν χρειαστεί όμως αυτό το δειλό λιοντάρι γίνεται ένα θαρραλέο λιοντάρι που αγωνίζεται για να υπερασπιστεί την αλήθεια, τους φίλους του, την πατρίδα του και ό,τι άλλο χρειαστεί.
Δυστυχώς η ώρα πέρασε και η κ. Μπίνιου τέλειωσε. Την ευχαριστήσαμε και της ζητήσαμε να ξανάρθει.






Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Η επίσκεψή μας στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Υπάτης


Την Παρασκευή 5 Μαρτίου επισκεφτήκαμε το ΚΠΕ Υπάτης για να παρακολουθήσουμε το πρόγραμμα "Η υδροκίνηση στην Οίτη", με αφορμή το Περιβαλλοντικό μας Πρόγραμμα "κλιματικές αλλαγές" και συγκεκριμένα την ενότητα "κλιματικές αλλαγές και εναλλακτικές μορφές ενέργειας". Θέλαμε να δούμε πως οι άνθρωποι παλιά εκμεταλλεύονταν την ενέργεια του νερού αλλά και να γνωρίσουμε τη λειτουργία των νερόμυλων.

Ξεκινήσαμε στις
7.30 πμ και φτάσαμε στην Υπάτη στις 9.30. Η διαδρομή ήταν ωραία. Η φύση γύρω μας είχε πρασινίσει. Περάσαμε από τη Χαιρώνεια, την Τιθορέα, ανεβήκαμε τον Μπράλο, διασχίσαμε ένα μέρος της Λαμίας και φτάσαμε στην Υπάτη. Εκεί μας περίμεναν οι άνθρωποι του ΚΠΕ.
Πρώτα επισκεφτήκαμε το πανέμορφο Βυζαντινό Μουσείο Φθιώτιδας που βρίσκεται στην Υπάτη. Τα εκθέματα του Μουσείου βρίσκονται σε δύο ορόφους.
Στο ισόγειο είναι η μόνιμη έκθεση που είναι αφιερωμένη στα ψηφιδωτά της Φθιώτιδας (4ος - 6ος αι.)., ενώ στον όροφο υπήρχαν αντικείμενα αφιερωμένα στη λατρεία. Υπήρχαν μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη και ψηφιδωτά δάπεδα από ναούς. Η διακόσμηση των ναών, την εποχή εκείνη, ήταν ποικίλη, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα των κτητόρων τους. Στον ίδιο χώρο είδαμε διάφορα λυχνάρια, τα οποία , όπως μάθαμε, ήταν φτιαγμένα από ασβέστη, θηραϊκή γη, άμμο και τριμμένο κρεμμύδι. Υπήρχαν υφαντικά βάρη κ.α σκεύη που χρησιμοποιούσαν την εποχή εκείνη οι κάτοικοι της περιοχής.
Μεγάλο το ενδιαφέρον μας για τη μεγάλη συλλογή των νομισμάτων. Πολλά από τα νομίσματα είχαν την προσωπίδα του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Ο ξεναγός μας, ο κ. Γιώργος, μας είπε ότι στην Υπάτη ιδρύθηκε το πρώτο νομισματοκοπείο της Ελλάδας.
Ενθουσιαστήκαμε από το Μουσείο γιατί τα εκθέματά του παρουσίαζαν μεγάλοενδιαφέρον.Παντού υπήρχαν ταμπέλες που μας ενημέρωναν και είχαμε έναν πολύ καλό ξεναγό που ήταν κοντά μας για κάθε απορία μας Αφήσαμε το Μουσείο και στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το ΚΠΕ .

Το ΚΠΕ Υπάτης στεγάζεται στο κτίριο του Γυμνασίου και Λυκείου Υπάτης. Το πρώτο πράγμα που τράβηξε
την προσοχή μας ήταν η μακέτα που αναφερόταν στο Σπερχειό ποταμό,στα ιαματικά λουτρά της περιοχής και στο καμάρι της περιοχής, την Οίτη. Στη συνέχεια μπήκαμε σε μια μεγάλη αίθουσα όπου υπήρχαν στερεοσκοπία, κιάλια, προθήκες γεμάτες με "στοιχεία" της φύσης: κλαδιά φυτών αποξηραμένα, καρπούς, φωλιές πουλιών, αυγά πουλιών, δέρματα φιδιών, κοχύλια, καβούκι χελώνας.... Εντυπωσιαστήκαμε από τη φωλιά της υφάντρας.
Η κ. Ευδοξία μας μίλησε για τη ζωή στο δάσος, δείχνοντάς μας ένα δέντρο που είχαν φτιάξει. Είδαμε τους "κατοίκους του", δηλαδή ποιοι είχαν σε αυτό τη φωλιά τους, από τη ρίζα μέχρι τα κλαδιά. Εντυπωσιακό! Υπήρχαν τρεις κόσμοι, "ο πρώτος κόσμος", ήταν τα σκουλήκια, τα σαλιγκάρια, "ο δεύτερος κόσμος" ο τρυποκάρυδος και άλλα τέτοια πουλιά και "ο τρίτος κόσμος" η κουκουβάγια,ο σκίουρος κ.ά. Η συνύπαρξη όλων αυτών των κόσμων φέρει την ισοροπία στο οικοσύστημα.
Σε μια άλλη γωνιά της αίθουσας υπήρχαν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, φωτοβολταϊκές πλάκες, ανεμογεννήτριες και υδροκίνηση.
Μάθαμε για το πως βγαίνει το αλεύρι, δηλαδή το θέρισμα του σιταριού, το αλώνισμα και το άλεσμα. Είδαμε ένα πολύ μικρό νερόμυλο, που είχαν φτιάξει οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται στο ΚΠΕ, ο οποίος περιείχε όλα τα εξαρτήματα που έχει ένας κανονικός.
Μετά μεταφερθήκαμε στην αίθουσα προβολών. Εκεί είδαμε διάφορα εξαρτήματα του νερόμυλου. Μας έδειξαν όλα τα είδη φτερωτών του μύλου, τις μεγάλες μυλόπετρες , μύλους της περιοχές κ.ά.
Η Οίτη είναι ένα βουνό που έχει πολλά νερά γι' αυτό υπήρχαν και πολλοί νερόμυλοι, αλλά ελαιοτριβεία που κινούνταν με νερό. Σήμερα προσπαθούν οι κάτοικοι της περιοχής να εκμεταλλευτούν αυτό το θείο δώρο, το νερό, γι' αυτό και το χρησιμοποιούν για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.
Μας άρεσε πάρα πολύ η παρουσία του προγράμματος '"Υδροκίνηση στην Οίτη" γιατί μάθαμε για το ρόλο του νερού ως ανανεώμιση πηγή ενέργειας., που είναι μια ενέργεια που δεν ρυπαίνει το περιβάλλον.
Πληροφορηθήκαμε ότι το νερό δεν είναι ανεξάντλητο, γιατί τα τελευταία χρόνια όλο και λιγοστεύουν οι βροχοπτώσεις με αποτέλεσμα να μειώνονται τα αποθέματα των υπόγειων νερών. Λένε ότι οι μελλοντικοί πόλεμοι στη Γη δεν θα είναι για τα πετρέλαια αλλά για το νερό. Υποχρέωσή μας είναι να το διαχειριστούμε σωστά για να έχουμε και εμείς τώρα αλλά και οι μελλοντικές γενιές.
Όταν η παρουσίαση του προγράμματος τελείωσε οι φιλόξενοι οικοδεσπότες μας "φίλεψαν" νόστιμες πίτες, Στην συνέχεια πήραμε το δρόμο για τον Γοργοπόταμο.

Εκεί ο κ. Γιώργος μας μίλησε για την ιστορική γέφυρα του Γοργοποτάμου, την ποίαν ανατίναξαν Έλληνες αντιστασιακοί μαζί με Άγγλους στρατιώτες, όταν η Ελλάδα ήταν υποδουλωμένη στους Γερμανούς. Στο σημείο αυτό έχει στηθεί ένα μνημείο,για να τιμήσουν αυτούς που σκοτώθηκαν.

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο νερόμυλο του κ. Κώ
στα. Ο
νε
ρόμυλος αυτός είναι ένας από τους ελάχιστους που λειτο Μπήκαμε μέσα και είδαμε έναν πραγματικό νερόμυλοπου βρίσκεται σελειτουργία.
Είδαμετο μύλο και καταλάβαμε πως γίνεται το άλεσμα των δημητριακών, του σταριού, του καλαμποκιού της βρώμης κ.ά.

Δυστυχώς η ώρα πέρασε. Κάναμε μια βόλτα για να δούμε το ποτάμι και τα κρυστάλλινα νερά του που κυλούσαν με ορμή προκαλώντας ένα βουητό. Βγάλαμε τις απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες, χαιρετίσαμε τον κ. Γιώργο που με τόση υπομονή μας έδωσε όλες αυτές τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες αλλά και μας έλυσε όλες μας τις απορίες.
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πήραμε το δρόμο για να πάμε για φαγητό. Το στομάχι μας είχε αρχίσει να διαμαρτύρεται Μετά το φαγητό πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Είμαστε πολύ χαρούμενοι που επισκεφτήκαμε το ΚΠΕ Υπάτης! Είδαμε, ακούσαμε και εμπλουτήσαμε τις γνώσεις μας με ευχάριστο τρόπο. Ευχαριστούμε πολύ όλους τους εκπαιδευτικούς για τη ζεστή φιλοξενία τους!