Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Η συγγραφέας Αθηνά Μπίνιου μιλά για τον ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο




Η κ Αθηνά Μπίνιου ήρθε στο σχολείο μας την Πέμπτη 26 Απριλίου στο σχολείο μας και μας μίλησε για τον ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο και το βιβλίο της " Το παιδί που έγινε ποιητής". Μας μίλησε για τα ξένοιαστα παιδικά του χρόνια, που έζησε κοντά στη φύση. Για τη σχέση του με τον καλόκαρδο πατέρα του, την πανάξια μητέρα του, τα αδέλφια του και τους φίλους του. Για το πάθος που είχε για τα βιβλία και τη λατρεία του για την ποίηση. Μας μίλησε για τις δύσκολες εποχές που έζησε, για το καθημερινό του αγώνα για τη ζωή, για την αγάπη του για τα παιδιά.  Μας διάβασα   ποιήματά του και απόσπασμα από το βιβλίο του " Μπροστά στο ίδιο ποτάμι " όπου περιγράφει τη ζωή του και την προσφορά του στο παιδικό χωριό, στην Ελβετία, με παιδιά ορφανά του πολέμου. Μας μίλησε για τα βραβεία του αλλά και για την εκλογή του στην Ακαδημία Αθηνών. 
Μας τα είπε τόσο ωραία, τόσο παραστατικά. Μας έκανε να αγαπήσουμε αυτό το παιδί από την Πλούμιτσα της Λακωνίας που έγινε ένας μεγάλος ποιητής.


 

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Διαχείριση των απορριμμάτων μας


    


Οι μαθητές και οι μαθήτριες των Α΄ και Β΄ τάξεων του σχολείου μας - 4ου Δημ. Σχολείου Λιβαδειάς-  υλοποιούν τη φετινή σχολική χρονιά, 2011-2012 το περιβαλλοντικό πρόγραμμα "Διαχείριση των απορριμμάτων" με τη βοήθεια της Διευθύντριας του σχολείου Μπάρλα - Νιαβή Βασιλικής και  με τη συμμετοχή των δασκάλων τους, Κεραμίδα Παναγιώτα, Πρόκου Μαρία, Αποστολία Μάσγγα, Χρυσούλα Νάκα. 

  Στην αρχή
 συγκεντρώθηκαν από τα παιδιά σκουπίδια, τα οποία μελέτησαν και διαπίστωσαν ποια από αυτά είναι θα μπορούσαν να ανακυκλωθούν, ποια να πάνε για κομποστοποίηση και ποια να πάνε στο Χ.Υ.Τ.Α. και ποια μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν.    


Ξεχώρισαν τα ανακυκλώσιμα υλικά, χαρτί, αλουμίνιο, γυαλί και τα έβαλαν στη σακούλα που μας είχε δώσει ο Δήμος Λεβαδέων και στη συνέχεια τα έριξαν στον μπλε κάδο που βρίσκεται έξω από το σχολείο μας.  
Τώρα στις τάξεις τους υπάρχουν  οι σακούλες ανακύκλωσης για να συγκεντρώνονται ανακυκλώσιμα υλικά τους. 
Στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν σκουπίδια, όπως τσόφλια από αυγά, πριονίδι, χόρτα , φύλλα από μαρούλια, λάχανα, αγκινάρες, φλούδες από φρούτα, αλλά και φρούτα που ήταν έτοιμα να σαπίσουν και τα ρίξαμε στο κάδο κομποστοποίησης που έχουμε στο αίθριο του σχολείου μας. Τον κάδο αυτό μας τον έδωσε ο αντιδήμαρχος, υπεύθυνος καθαριότητας, κ. Ρούτης. 

Βάλαμε το κάδο χωρίς τον πάτο του στο χώμα μετά βάλαμε λίγα κλαδιά και από πάνω ρίξαμε χώμα. Στη συνέχεια ρίξαμε τα σκουπίδια μας πάλι χώμα και πάλι σκουπίδια ..... Αυτά θα μείνουμε εκεί περίπου 4 μήνες. Μετά από αυτό το διάστημα θα πάρουμε το λίπασμά μας, το οποίο μπορούμε να ρίξουμε στις γλάστρες αλλά και στον κήπο του σχολείου μας. 


Τα σκουπίδια που μας έμειναν για να πάνε στο Χ.Υ.Τ.Α. - Χώρος Υγειονομικής Ταφής Σκουπιδιών- είναι πολύ λίγα.  Με την ανακύκλωση, την κομποστοποίηση μειώνοντα τα σκουπίδια που πάνε στο Χ.Υ.Τ.Α. άρα χρειαζόμαστε μικρότερο χώρο για το θάψιμό τους.
Μια άλλη δραστηριότητα των παιδιών ήταν να μαζεύουν τα σκουπίδια από τον προαύλιο χώρο του σχολείου. Με αυτό τον τρόπο διαπίστωσαν πόσα πολλά σκουπίδια μαζεύονται καθημερινά όταν αντί να ρίχνονται στα καλαθάκια που έχουμε στο προαύλιο πετάγονται κάτω. Έμαθαν τα ίδια στην πράξη να σέβονται τους κοινόχρηστους χώρους και να τους διατηρούν καθαρούς όπως διατηρούν καθαρό το σπίτι τους.  

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Ο Κρυστάλλινος Αετός



Την Πέμπτη 26 Απριλίου 2012 ήρθε στο σχολείο μας, 4ο Δημ. Σχ. Λιβαδειάς, η συγγραφέας κ. Αθηνά Μπίνιου προσκεκλημένη από τα παιδιά της Δ1 και της δασκάλας τους, κ. Γκίνη Θεοδώρας, με αφορμή το πολιτιστικό και περιβαλλοντικό πρόγραμμα που υλοποίησαν τη φετινή χρονιά " ταξιδεύοντας με τον Κρυστάλλινο Αετό".


" Ο Κρυστάλλινος Αετός" είναι ένα βιβλίο της κ. Μπίνιου που αναφέρεται σε ένα ζευγάρι χρυσαετών, τη Χρύσα και τον Ακύλα,  που ξεκινούν από το δάσος της Δαδιάς για να πάνε ως την τελευταία άκρη του κόσμου, στο νησί που λέγετε Γη του Πυρός.  Εκεί κατοικεί ο Κρυστάλλινος Αετός, ο Μαλεώ, ο σύντροφος του τιτάνα Προμηθέα, που γνωρίζει το μυστικό που θα κάνει όλα τα πουλιά ευτυχισμένα. 
Η Χρύσα και ο Ακύλας ακολουθούν δρόμους  λιγότερο  περπατημένους, γνωρίζουν περιπέτειες και πολιτισμούς, κάνουν φιλίες και στο τέλος ανακαλύπτουν ότι το μυστικό που έψαχναν, που δεν ήταν τίποτε άλλο από την αγάπη. Έχοντας βρει το μυστικό επιστρέφουν και πάλι στο δάσος της Δαδιάς, απ' όπου ξεκίνησαν πλουσιότεροι σε εμπειρίες και γνώση.

Τα παιδιά διαβάζοντας το βιβλίο αυτό ταξίδεψαν στα μέρη που πήγαν η Χρύσα και Ακύλας. Για κάθε μέρος που επισκέπτονταν το ζευγάρι των χρυσαετών μας τα παιδιά έβρισκαν εικόνες και πληροφορίες για τον πολιτισμό του. Για τους καινούργιους φίλους που έκανε το ζευγάρι των χρυσαετών μας, διάφορα είδη πουλιών, συγκέντρωναν πληροφορίες. Τα παιδιά αφού συγκέντρωσαν όλο αυτό το υλικό έκαναν το δικό τους ταξίδι και το παρουσίασαν στη συγγραφέα και στα παιδιά της Δ2 και Γ' τάξης.    

 Μια μαθήτρια - αφηγήτρια -   αφηγήθηκε περιληπτικά το μεγάλο ταξίδι, όπως το περιγράφει η συγγραφέας, και ενδιάμεσα τα υπόλοιπα παιδιά έδιναν πληροφορίες για χώρες, πολιτισμούς και πουλιά.  Ένα κομμάτι του παραμυθιού,  " η μικρή πριγκίπισσα του Μάκτσου Πίτσου", δραματοποιήθηκε.
Η δραματοποίηση έγινε με τη βοήθεια της θεατρολόγου του σχολείου, κ. Μηλιώτη Μαρία. Είχαν φτιαχτεί ανάλογα σκηνικά και κοστούμια, τα οποία  επιμελήθηκε η κ. Ασημίνα Κιούση, δασκάλα. 
Η συγγραφέας, τα παιδιά που παρακολούθησαν και οι δάσκαλοι καταχειροκρότησαν τα παιδιά για την άψογη παρουσίαση του προγράμματός τους αλλά και της πρωτότυπης δουλειάς που είχαν κάνει.  

Κοιλάδα των Μουσών 2012

Την Πέμπτη 3 Μαΐου εμείς, τα παιδιά της Ε1 και Ε2 του 4ου Δημ. Σχ. Λιβαδειάς επισκεφτήκαμε την Κοιλάδα των Μουσών και την Άσκρη. Συνοδοί μας ήταν η Διευθύντρια του σχολείου κ. Νιαβή Βασιλική και οι δάσκαλοί μας, κ. Παρτάλης Στέφανος και κ. Καϊάφας Χρήστος. Σκοπός αυτής της εκπαιδευτικής εκδρομής μας ήταν αφενός μεν να γνωρίσουμε τον χώρο στον οποίο,  όπως αναφέρει η Ελληνική Μυθολογία, έζησαν και "δίδαξαν " οι Μούσες και αφετέρου την πατρίδα του μεγάλου μας ποιητή Ησίοδου.   Αφορμή για αυτή μας  την επίσκεψη στάθηκε το θεατρικό που θα παρουσιάσουμε στο τέλος της σχολικής χρονιάς "Θεογονία", έργο του Ησίοδου. 
Ο Ησίοδος, όπως μας λέει η μυθολογία έβοσκε τα πρόβατά του στους πρόποδες του ιερού βουνού, στον Ελικώνα. Κουρασμένος ξάπλωσε κάτω από ένα δένδρο και αποκοιμήθηκε. Τότε εμφανίστηκαν οι Μούσες και του χάρισαν κλαδί δάφνης και το χάρισμα της ποίησης, για να υμνεί τη δόξα των θεών αλλά και τα όσα έγιναν ή πρόκειται να γίνουν στο μέλλον.

     Ήταν Πέμπτη πρωί, μια ηλιόλουστη μέρα, που αφήσαμε το σχολείο μας και πήραμε το δρόμο για την Άσκρη και την Κοιλάδα των μουσών, στους πρόποδες του Ελικώνα, με σκοπό να ανακαλύψουμε τα σημάδια των Μουσών και του Ησίοδου.    Η διαδρομή ήταν ευχάριστη και μετά από 45 λεπτά με το λεωφορείο φτάσαμε στην Άσκρη. Πήραμε το χωματόδρομο και ανηφορίσαμε στην Κοιλάδα. Πρώτη μας στάση, "στην Επισκοπή",  δεξιά του δρόμου. Εκεί οι ομάδες παρουσίασαν τις πληροφορίες που είχαν για  τον Ελικώνα και  τον Ησίοδο. 
Στη συνέχεια προχωρήσαμε και πήγαμε στο εξωκλήση του Αγίου Γεωργίου, που βρισκόταν σε υψωματάκι, με θέα όλη την Κοιλάδα. Εδώ στην αρχαιότητα υπήρχε ο ναός της Ήρας. Κάποια απομεινάρια από μεγάλες λαξευμένες πέτρες μας το μαρτυρούν. Λίγο πιο πάνω ήταν ο ναός του Απόλλωνα, στη θέση του βρίσκεται το εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου. Στη νότια πλευρά της Κοιλάδας υπήρχε και ο ναός του Ποσειδώνα, στη θέση του τώρα βρίσκεται άλλο ένα εξωκλήσι.  Στην παρέα μας προστέθηκε και ο κ. Πέπας, συγγραφέας των βιβλίων :" 3650 χρόνια στην Κοιλάδα των Μουσών", " Άσκρη Πολυστάφυλλος" και  "Στρατιωτική ιστορία της Βοιωτίας: Μάχες στη Βοιωτία  και εκστρατείες Βοιωτών εκτός αυτής". 
 Ο κ. Πέπας, κάτοικος της Άσκρης, μας μίλησε για την ιστορία  της Κοιλάδας και της Άσκρης, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα.  
 
Στην Κοιλάδα υπήρχε θέατρο, ναός  ή βωμός των Μουσών, ένα κτίριο- η μακρά ιωνική στοά και τα αγάλματα των Μουσών.  Στα δεξιά της Κοιλάδας δέσποζε το ύψωμα Πυργάκι ή Κερησσός, με πύργο στην κορυφή του. Τα τελευταία χρόνια στο θέατρο γίνονται κάθε καλοκαίρι εκδηλώσεις.
Στην συνέχεια προχωρήσαμε και με οδηγό μας τον κ. Πέπα πήγαμε στον ποταμό Περμησσό. Εκεί ο σύλλογος  της Άσκρης έχει φτιάξει ένα γεφυράκι ξύλινο. το τοπίο ήταν πολύ όμορφο. Κάτω από τον παχύ ίσκιο των πλατανιών μιλήσαμε για τις Μούσες και την Κοιλάδα, για τα Μουσεία- μουσικούς αγώνες- που γίνονταν προς τιμήν των Μουσών. 
Αφού ξεκουραστήκαμε και βρέξαμε τα χέρια μας στα δροσερά νερά του Περμησσού ποταμού, εκεί που λούζονταν οι Μούσες πήραμε το δρόμο για την Άσκρη περνώντας από τη Μεσιανή βρύση όπου και δροσιστήκαμε μια και η ζέστη είχε αρχίσει για τα καλά. Στη Άσκρη είδαμε την προτομή του Ησίοδου, που βρισκόταν στην Πλατεία των 9 Μουσών. Είχαμε φτιάξει και κάποιες αφίσες για την κοιλάδα των Μουσών και τον Ησίοδο που τις δώσαμε στα μαγαζιά της πλατείας.
Αφού δροσιστήκαμε με ένα παγωτάκι  πήραμε το δρόμο της επιστροφής.