Ναός της Δήμητρας, Ηρώο του Πτώου , Αλαλκομενές, Ιτωνία Αθηνά

Αναζητώντας τα Γεωμυθολογικά μονοπάτια της Βοιωτίας για άλλη μια φορά, εμείς τα παιδιά της ΣΤ2 πήραμε το δρόμο για το Ακραίφνιο. Ήταν η δεύτερη φορά που επισκεφτόμαστε το Ακραίφνιο. Ήταν πριν δυο χρόνια όταν επισκεφτήκαμε το ναό και το Μαντείο του Πτώου Απόλλωνα. Αυτή τη φορά μαζί με τα παιδιά της Ε2 επισκεφτήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο του ναού της Δήμητρας και το Ηρώο του Πτώου.
Το Ηρώο του Πτώου βρίσκεται στη θέση Καστράκι. Παίρνοντας το δρόμο προς το μοναστήρι της Αγίας Πελαγίας και 1,5 χιλιόμετρα από το Ακραίφνιο, στρίψαμε δεξιά στο χωμάτινο δρόμο που οδηγεί στο λόφο που βρίσκεται το Ηρώο του Πτώου και ο ναός της Δήμητρας.

Εκεί μας περίμενε ο κ. Γιάννης Μαυροδήμου, για να μας οδηγήσει στον αρχαιολογικό χώρο μιας και δεν υπήρχε ούτε ταμπέλα αλλά και το μονοπάτι που οδηγούσε εκεί δεν ήταν τόσο φανερό για κάποιον που δεν ξέρει την περιοχή. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος " Απανταχού Ακραιφνιωτών" είχε καθαρίσει το μονοπάτι από τα πουρνάρια και τα αγριόχορτα για να μπορέσουμε να επισκεφτούμε το χώρο.
Η φύση ήταν στις ομορφιές της, ευωδιαστές μυρωδιές σκόρπιζαν τα αγριολούλουδα στο πέρασμά μας. Αφού αφήσαμε το χωμάτινο δρόμο πήραμε το ανηφορικό μονοπάτι που μας οδηγούσε στο επάνω μέρος του αρχαιολογικού χώρου, που βρισκόταν ο ναός της θεάς Δήμητρας και ο βωμός της.

Η θεά από αυτό το σημείο ήταν καταπληκτική Μπροστά μας δέσποζε το βουνό Πτώο με το Μαντείο του θεού Απόλλωνα. Οι πρόγονοί μας διάλεξαν το καλύτερο σημείο για να κτίσουν το ναό της θεάς της γεωργίας, για να την τιμήσουν από ευγνωμοσύνη για την αφθονία των καρπών του κάμπου της Κωπαΐδας. 'Όλος ο αρχαιολογικός χώρος του ναού ήταν καλυμμένος με θυμάρι. Εδώ, σε αυτό το χαρισματικό τόπο, μόνο το γλυκό κελάηδισμα των πουλιών ακουγόταν, οι ήχοι του "πολιτισμού" μας είχαν χαθεί. Σ' αυτό τον"άγνωστο¨χώρο λιγοστοί θα είναι οι επισκέπτες σήμερα, μιας και δεν συναντήσαμε κανένα, παρά μόνο μια χαριτωμένη χελώνα. Το ανοιξιάτικο τοπίο και ο ναός της Δήμητρας μας έδωσαν την αφορμή ξαναθυμηθούμε το μύθο της αρπαγής της κόρης της θεάς Δήμητρας, της Περσεφόνης, από τον Πλούτωνα και να αναφερθούμε στα Ελευσίνια Μυστήρια, γιορτή προς τιμή της θεάς.

Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για να επισκεφτούμε τις Αλαλκομενές, τον τόπο γέννησης της θεάς Αθηνάς. Σύμφωνα με ένα μύθο η θεά Αθηνά γεννήθηκε αθόρυβα στις Αλαλκομενές και ανατράφηκε δίπλα σε ένα χείμαρρο, τον Τρίτωνα, από τον Βοιωτό ήρωα τον Αλαλκομενέα. Οι αρχαίες Αλαλκομενές ήταν περίπου στην ίδια θέση με το σημερινό χωριό.
Τη θεά Αθηνά την υπεραγαπούσαν οι Βοιωτοί και είχαν κτίσει ναό δίπλα στον Τρίτωνα, στον οποίο υπήρχε σπουδαίο χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς. Σπουδαίες γιορτές γίνονταν στις Αλαλκομενές, τα περίφημα Δαιδάλια.
Μετά τις Αλαλκομενές πήραμε το δρόμο για την αρχαία Κορώνεια που βρίσκεται στα δεξιά του δρόμου προς το σημερινό χωριό Κορώνεια, στο λόφο που υπάρχει ο μισογκρεμισμένος πύργος της Ακρόπολης της Κορώνειας.
Οι Βοιωτοί στην Κορώνεια είχαν κτίσει προς τιμήν της θεάς Αθηνάς τον περίφημο ναό της Ιτωνίας Αθηνάς, της επιθετικής, της προμάχου Αθηνάς. Ο ναός της Αθηνάς είχε ιδρυθεί από τον εγγονό του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, τον Ίτωνα. Στο ναό της Ιτωνίας Αθηνάς εκτός από τα Ιτώνια, γιόρταζαν οι Βοιωτοί τη μεγαλύτερη τους κοινή γιορτή τα "Παμβοιώτια".
Το οδοιπορικό στο Ακραίφνιο, στις Αλαλκομενές και στην Κορώνεια έφτασε στο τέλος. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους δασκάλους μας που μας συνόδεψαν σε αυτό το ξεχωριστό οδοιπορικό, τον κ. Καραπιπέρη Δημήτριο, τον κ. Κόκκινο Σπύρο και τη Διευθύντρια του σχολείου μας, κ. Μπάρλα - Νιαβή Βασιλική που ήταν οδηγός και ξεναγός μας.
Αισθανόμαστε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε τον. κ. Γιάννη Μαυροδήμου, από το Ακραίφνιο, που μας μας οδήγησε στον αρχαιολογικό χώρο, και το Πολιτιστικό Σύλλογο "Απανταχού Ακραιφνιωτών "που φρόντισε να καθαριστεί το μονοπάτι από τα αγριόχορτα που το είχαν εξαφανίσει.