Με αφορμή το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα "Γεωπεριβαλλοντικά - Γεωμυθολογικά μονοπάτια της Βοιωτίας", εμείς, τα παιδιά της Δ2 και Ε1 του 4ου. Δημοτικού Σχ. Λιβαδειάς. με τις δασκάλες μας Βοζιάρη Ελένη και Νιαβή Βασιλική, υπεύθυνη του περιβαλλοντικού προγράμματος, επισκεφτήκαμε την πόλη της Θήβας ακολουθώντας τα χνάρια του Ηρακλή.
Η ξενάγησή μας ξεκίνησε μπροστά από το Μουσείο με ξεναγό μας τον κ. Γιάννη Φάππα, αρχαιολόγο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Θήβας. Πήραμε τον κεντρικό δρόμο της πόλης και προχωρήσαμε προς το κέντρο. Η πρώτη μας στάση ήταν στο Μυκηναϊκό ανάκτορο. Ο χώρος αυτός ήταν μεγάλος και διακρίνονταν πολλά δωμάτια. Στο πρώτο δωμάτιο, βρέθηκαν από τις ανασκαφές - έρευνες αντικείμενα χρυσά, πολύτιμοι λίθοι, από το Ιράν, Αφγανιστάν και Αίγυπτο καθώς και αγγεία από την Κρήτη. Επίσης εντοπίστηκαν αμφορείς με τους οποίους μετέφεραν το λάδι που αγόραζαν. Επάνω στους αμφορείς ήταν γραμμένος με γραμμική γραφή Β ο τόπος προέλευσης του λαδιού. Στο δωμάτιο αυτό υπήρχε και μια σπουδαία τοιχογραφία, η οποία φυλάσσεται στο Μουσείο, η οποία παριστάνει την πομπή πέντε γυναικών που κρατούσαν στα χέρια τους προσφορές για κάποια θεά.
Στο δεύτερο δωμάτιο βρέθηκαν πολλά αντικείμενα φτιαγμένα από λαζουρίτη λίθο. Στο ίδιο αυτό χώρο υπήρχε και ένας κλασικός ναός που πιθανόν να ήταν της θεάς Δήμητρας ή της θεάς Αθηνάς.
Στη συνέχεια αφού περάσαμε μια μικρή πλατεία που την κοσμούσε μια προτομή του ποιητή Πίνδαρου λίγο πιο πέρα κάναμε τη δεύτερη στάση μας. Και εδώ ήταν ένα μυκηναϊκό ανάκτορο, στο οποίο όμως συνεχίζονται οι ανασκαφές.
Σε αυτό το χώρο φαίνονται καθαρά οι δυο περίοδοι οικοδόμησης. Οι τοίχοι που ήταν κατασκευασμένοι με μικρές πέτρες ήταν από παλαιότερο κτίσμα που πιθανόν είχε κτιστεί γύρω στο 1700 ή 1600 π.Χ., ενώ οι τοίχοι με τις πιο ογκώδεις πέτρες ήταν νεότερο κτίσμα, γύρω στο 1200 π.Χ. δηλαδή εκείνη την εποχή που η μυθολογία μας τοποθετεί και τον Ηρακλή.
Σε αυτή την ανασκαφή βρέθηκε ένα ξίφος με χρυσά καρφιά, αιχμές από δόρατα, χάλκινες και από οψιανό και πολλά κομμάτια από σπασμένα αγγεία και αμφορείς που φυλάσσονται στο Μουσείο. Σε κάποιο σημείο του κτιρίου διακρίνουμε καθαρά ίχνη φωτιάς. Όπως μας εξήγησε ο αρχαιολόγος μας αυτό το κτίριο ενδεχομένως να καταστράφηκε από πυρκαγιά.
Μεγάλο το ενδιαφέρον μας για την ανασκαφή. Αυτό το αντιλήφθηκαν και οι άνθρωποι που εργάζονταν εκεί γι' αυτό μας παρουσίασαν τα τελευταία ευρήματά τους, τα οποία δεν ήταν και λίγα.Πιάσαμε στα χέρια μας κομμάτια από αμφορείς που μόλις είχαν ελευθερωθεί από το χώμα που τα σκέπαζε αιώνες. Τι όμορφα που ήταν! Τι σχέδια και τι χρώματα! Ανεπανάληπτη εμπειρία, δεν πιστεύαμε σε αυτά που βλέπαμε! Είμαστε πολύ τυχεροί που παρακολουθήσαμε μια "ζωντανή"ανασκαφή! Η χαρά μας δεν περιγράφεται.
Αφού αφήσαμε τους ανθρώπους να συνεχίσουν την ανασκαφή, εμείς συνεχίσαμε την πορεία μας για να συναντήσουμε τον Ηρακλή, δηλαδή να
επισκεφτούμε στο σπίτι του. Φτάσαμε σε μια από τις Επτά Πύλες της πόλης, τις Ηλέκτρες Πύλες, που βρίσκονται στη σημερινή οδό Αμφίονος. Ενώ όλα τα οικοδομήματα της αρχαίας πόλης της Θήβας ήταν κτισμένα εντός των τειχών της, το σπίτι του Ηρακλή ήταν στην εξωτερική πλευρά, δίπλα από τις Ηλέκτρες πύλες.
Από την ανασκαφή έχει έρθει στην επιφάνεια ένα μέρος του σπιτιού του Ηρακλή, που βρίσκεται στο αριστερό κομμάτι της πύλης καθώς εισέρχεται κανείς στην πόλη. Το σπίτι του Ηρακλή αργότερα μετατράπηκε σε ναό προς τιμή του αλλά και των παιδιών του. Κατά την ανασκαφή βρέθηκαν υπολείμματα από στάχτες και αυτό μαρτυρεί ότι υπήρχε βωμός.
Πολλές οι απορίες μας, αλλά μια ήταν που μας απασχολούσε ιδιαίτερα: "πώς γνωρίζουν οι αρχαιολόγοι ότι αυτό ήταν το σπίτι του Ηρακλή;"
Ο αρχαιολόγος μας και πάλι μας έλυσε, με πολλή προθυμία, την απορία μας. Μας διευκρίνισε ότι στη διάρκεια των ανασκαφών σε ένα χώρο βρίσκουμε διάφορα αντικείμενα, θεμέλια κτιρίων, τμήματα τοίχων κ.ά. τα οποία τα μελετάμε και τα χρονολογούμαι σύμφωνα με τον τρόπο κατασκευής τους, διαβάζουμε αρχαίες πηγές που αναφέρονται στη συγκεκριμένη περιοχή και καταλήγουμε στα συμπεράσματά μας. Έτσι έγινε και με το σπίτι του Ηρακλή.Κατά την ανασκαφή βρέθηκαν επιγραφές σε αγγεία, που ήταν προσφορές στον Ηρακλή, και είχαν επάνω γραμμένο το όνομά του.
Εμείς με τη σειρά μας, τραβήξαμε τις αναγκαίες φωτογραφίες, οι οποίες θα μας βοηθήσουν στην εργασία μας.
Αρχίσαμε να ανηφορίζουμε στο λόφο όπου τοποθετείται ο ναός του Ισμηνίου Απόλλωνα. Ήταν ένας ευρύχωρος ναός, σχήματος παραλληλογράμμου, που είχε την είσοδό του από την ανατολή. Φτιάχτηκε γύρω στο 800 π.Χ., αρκετά μετά από την εποχή του Ηρακλή, και σώζονται ελάχιστα απομεινάρια του που μαρτυρούν την ύπαρξή του. Χαρακτηριστικό του τρόπου κατασκευής του είναι ότι οι αρχιτέκτονες δεν σχεδίασαν μόνο το ναό αλλά υποδείκνυαν στους τεχνίτες και πώς θα τοποθετηθούν οι κίονες και οι πέτρες. Σε έναν πεσμένο κομμάτι από κίονα, είδαμε χαραγμένο επάνω του τη λέξη ΕΞΩ, δηλαδή αυτό το σημείο έπρεπε να μπει από την εξωτερική πλευρά.
Αφήνοντας το ναό του Ισμηνίου Απόλλωνα πήραμε το δρόμο για τους θολωτούς μυκηναϊκούς τάφους, που φημολογείται ότι ήταν των παιδιών του Οιδίποδα. Κατά την ανασκαφή βρέθηκαν πολλά κτερίσματα, ξεχωριστή ήταν μια κοσμηματοθήκη από ελεφαντόδοντο. Οι τάφοι ήταν στολισμένοι με τοιχογραφίες.
Όμως ήρθε η ώρα που η ξενάγησή μας, στην πόλη του Ηρακλή, τη Θήβα, έφτασε στο τέλος. Ήταν όλα τόσο ενδιαφέροντα που δεν καταλάβαμε πώς πέρασε η ώρα, και βεβαία δεν αισθανθήκαμε καμία κούραση.
Ευχαρηστήσαμε τον αρχαιολόγο μας , κ. Γιάννη Φάππα για όλα όσα μας είπε και μας φανέρωσε. Στο δρόμο της επιστροφής για τη Λιβαδειά δώσαμε την υπόσχεση στους εαυτούς μας ότι του χρόνου που θα λειτουργήσει το Αρχαιολογικό Μουσείο θα επισκεφτούμε και πάλι την πόλη της Θήβας για να δούμε όλα αυτά τα ευρήματα από κοντά.
Η ξενάγησή μας ξεκίνησε μπροστά από το Μουσείο με ξεναγό μας τον κ. Γιάννη Φάππα, αρχαιολόγο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Θήβας. Πήραμε τον κεντρικό δρόμο της πόλης και προχωρήσαμε προς το κέντρο. Η πρώτη μας στάση ήταν στο Μυκηναϊκό ανάκτορο. Ο χώρος αυτός ήταν μεγάλος και διακρίνονταν πολλά δωμάτια. Στο πρώτο δωμάτιο, βρέθηκαν από τις ανασκαφές - έρευνες αντικείμενα χρυσά, πολύτιμοι λίθοι, από το Ιράν, Αφγανιστάν και Αίγυπτο καθώς και αγγεία από την Κρήτη. Επίσης εντοπίστηκαν αμφορείς με τους οποίους μετέφεραν το λάδι που αγόραζαν. Επάνω στους αμφορείς ήταν γραμμένος με γραμμική γραφή Β ο τόπος προέλευσης του λαδιού. Στο δωμάτιο αυτό υπήρχε και μια σπουδαία τοιχογραφία, η οποία φυλάσσεται στο Μουσείο, η οποία παριστάνει την πομπή πέντε γυναικών που κρατούσαν στα χέρια τους προσφορές για κάποια θεά.
Στο δεύτερο δωμάτιο βρέθηκαν πολλά αντικείμενα φτιαγμένα από λαζουρίτη λίθο. Στο ίδιο αυτό χώρο υπήρχε και ένας κλασικός ναός που πιθανόν να ήταν της θεάς Δήμητρας ή της θεάς Αθηνάς.
Στη συνέχεια αφού περάσαμε μια μικρή πλατεία που την κοσμούσε μια προτομή του ποιητή Πίνδαρου λίγο πιο πέρα κάναμε τη δεύτερη στάση μας. Και εδώ ήταν ένα μυκηναϊκό ανάκτορο, στο οποίο όμως συνεχίζονται οι ανασκαφές.
Σε αυτό το χώρο φαίνονται καθαρά οι δυο περίοδοι οικοδόμησης. Οι τοίχοι που ήταν κατασκευασμένοι με μικρές πέτρες ήταν από παλαιότερο κτίσμα που πιθανόν είχε κτιστεί γύρω στο 1700 ή 1600 π.Χ., ενώ οι τοίχοι με τις πιο ογκώδεις πέτρες ήταν νεότερο κτίσμα, γύρω στο 1200 π.Χ. δηλαδή εκείνη την εποχή που η μυθολογία μας τοποθετεί και τον Ηρακλή.
Σε αυτή την ανασκαφή βρέθηκε ένα ξίφος με χρυσά καρφιά, αιχμές από δόρατα, χάλκινες και από οψιανό και πολλά κομμάτια από σπασμένα αγγεία και αμφορείς που φυλάσσονται στο Μουσείο. Σε κάποιο σημείο του κτιρίου διακρίνουμε καθαρά ίχνη φωτιάς. Όπως μας εξήγησε ο αρχαιολόγος μας αυτό το κτίριο ενδεχομένως να καταστράφηκε από πυρκαγιά.
Μεγάλο το ενδιαφέρον μας για την ανασκαφή. Αυτό το αντιλήφθηκαν και οι άνθρωποι που εργάζονταν εκεί γι' αυτό μας παρουσίασαν τα τελευταία ευρήματά τους, τα οποία δεν ήταν και λίγα.Πιάσαμε στα χέρια μας κομμάτια από αμφορείς που μόλις είχαν ελευθερωθεί από το χώμα που τα σκέπαζε αιώνες. Τι όμορφα που ήταν! Τι σχέδια και τι χρώματα! Ανεπανάληπτη εμπειρία, δεν πιστεύαμε σε αυτά που βλέπαμε! Είμαστε πολύ τυχεροί που παρακολουθήσαμε μια "ζωντανή"ανασκαφή! Η χαρά μας δεν περιγράφεται.
Αφού αφήσαμε τους ανθρώπους να συνεχίσουν την ανασκαφή, εμείς συνεχίσαμε την πορεία μας για να συναντήσουμε τον Ηρακλή, δηλαδή να
επισκεφτούμε στο σπίτι του. Φτάσαμε σε μια από τις Επτά Πύλες της πόλης, τις Ηλέκτρες Πύλες, που βρίσκονται στη σημερινή οδό Αμφίονος. Ενώ όλα τα οικοδομήματα της αρχαίας πόλης της Θήβας ήταν κτισμένα εντός των τειχών της, το σπίτι του Ηρακλή ήταν στην εξωτερική πλευρά, δίπλα από τις Ηλέκτρες πύλες.
Από την ανασκαφή έχει έρθει στην επιφάνεια ένα μέρος του σπιτιού του Ηρακλή, που βρίσκεται στο αριστερό κομμάτι της πύλης καθώς εισέρχεται κανείς στην πόλη. Το σπίτι του Ηρακλή αργότερα μετατράπηκε σε ναό προς τιμή του αλλά και των παιδιών του. Κατά την ανασκαφή βρέθηκαν υπολείμματα από στάχτες και αυτό μαρτυρεί ότι υπήρχε βωμός.
Πολλές οι απορίες μας, αλλά μια ήταν που μας απασχολούσε ιδιαίτερα: "πώς γνωρίζουν οι αρχαιολόγοι ότι αυτό ήταν το σπίτι του Ηρακλή;"
Ο αρχαιολόγος μας και πάλι μας έλυσε, με πολλή προθυμία, την απορία μας. Μας διευκρίνισε ότι στη διάρκεια των ανασκαφών σε ένα χώρο βρίσκουμε διάφορα αντικείμενα, θεμέλια κτιρίων, τμήματα τοίχων κ.ά. τα οποία τα μελετάμε και τα χρονολογούμαι σύμφωνα με τον τρόπο κατασκευής τους, διαβάζουμε αρχαίες πηγές που αναφέρονται στη συγκεκριμένη περιοχή και καταλήγουμε στα συμπεράσματά μας. Έτσι έγινε και με το σπίτι του Ηρακλή.Κατά την ανασκαφή βρέθηκαν επιγραφές σε αγγεία, που ήταν προσφορές στον Ηρακλή, και είχαν επάνω γραμμένο το όνομά του.
Εμείς με τη σειρά μας, τραβήξαμε τις αναγκαίες φωτογραφίες, οι οποίες θα μας βοηθήσουν στην εργασία μας.
Αρχίσαμε να ανηφορίζουμε στο λόφο όπου τοποθετείται ο ναός του Ισμηνίου Απόλλωνα. Ήταν ένας ευρύχωρος ναός, σχήματος παραλληλογράμμου, που είχε την είσοδό του από την ανατολή. Φτιάχτηκε γύρω στο 800 π.Χ., αρκετά μετά από την εποχή του Ηρακλή, και σώζονται ελάχιστα απομεινάρια του που μαρτυρούν την ύπαρξή του. Χαρακτηριστικό του τρόπου κατασκευής του είναι ότι οι αρχιτέκτονες δεν σχεδίασαν μόνο το ναό αλλά υποδείκνυαν στους τεχνίτες και πώς θα τοποθετηθούν οι κίονες και οι πέτρες. Σε έναν πεσμένο κομμάτι από κίονα, είδαμε χαραγμένο επάνω του τη λέξη ΕΞΩ, δηλαδή αυτό το σημείο έπρεπε να μπει από την εξωτερική πλευρά.
Αφήνοντας το ναό του Ισμηνίου Απόλλωνα πήραμε το δρόμο για τους θολωτούς μυκηναϊκούς τάφους, που φημολογείται ότι ήταν των παιδιών του Οιδίποδα. Κατά την ανασκαφή βρέθηκαν πολλά κτερίσματα, ξεχωριστή ήταν μια κοσμηματοθήκη από ελεφαντόδοντο. Οι τάφοι ήταν στολισμένοι με τοιχογραφίες.
Όμως ήρθε η ώρα που η ξενάγησή μας, στην πόλη του Ηρακλή, τη Θήβα, έφτασε στο τέλος. Ήταν όλα τόσο ενδιαφέροντα που δεν καταλάβαμε πώς πέρασε η ώρα, και βεβαία δεν αισθανθήκαμε καμία κούραση.
Ευχαρηστήσαμε τον αρχαιολόγο μας , κ. Γιάννη Φάππα για όλα όσα μας είπε και μας φανέρωσε. Στο δρόμο της επιστροφής για τη Λιβαδειά δώσαμε την υπόσχεση στους εαυτούς μας ότι του χρόνου που θα λειτουργήσει το Αρχαιολογικό Μουσείο θα επισκεφτούμε και πάλι την πόλη της Θήβας για να δούμε όλα αυτά τα ευρήματα από κοντά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου