Η Στυμφαλία λίμνη βρίσκεται στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στην ορεινή Κορινθία. Αμέτρητα ήταν τα πουλιά που κούρνιαζαν εκεί. Όταν σηκώνονταν σκοτείνιαζαν τον ήλιο
. Οι εικόνες τους στόλιζαν το ναό της Στυμφαλίας Αρτέμιδος, της δέσποινας αυτού του βαλτότονερου. Ήταν ανθρωποφάγα πουλιά που ΄όπως λέγεται τα είχε μεγαλώσει ο Άρης. Τα φτερά τους ήταν τόσο μυτερά που όποιον τον κτυπούσαν τον πλήγωναν.
Ο Ηρακλής πήρε διαταγή από τον Ευρυσθέα να διώξει τα πουλιά από την περιοχή. Ανέβηκε πάνω στο ύψωμα, στην άκρη του βάλτου, κι έσκιαζε τα πουλιά κάνοντας μεγάλο θόρυβο. Λένε ότι είχε χρησιμοποιήσει χάλκινα κρόταλα.
Σε αγγειογραφίες βλέπουμε τον ήρωα να σημαδεύει τα πουλιά με σφεντόνα ή να τα κτυπάει με ένα ραβδί Το κυριότερο όμως όπλο του ήταν το τόξο του. Τα πουλιά που γλύτωσαν από το σημάδι, πέταξαν στο νησί του Άρεως, στη Μαύρη Θάλασσα. Εκεί αργότερα είχαν μαζί τους φασαρίες οι Αργοναύτες. Αφού έφερε και αυτό τον άθλο εις πέρας ο Ηρακλής έφερε τα σκοτωμένα πουλιά στον Ευρυσθέα.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ
. Οι εικόνες τους στόλιζαν το ναό της Στυμφαλίας Αρτέμιδος, της δέσποινας αυτού του βαλτότονερου. Ήταν ανθρωποφάγα πουλιά που ΄όπως λέγεται τα είχε μεγαλώσει ο Άρης. Τα φτερά τους ήταν τόσο μυτερά που όποιον τον κτυπούσαν τον πλήγωναν.Ο Ηρακλής πήρε διαταγή από τον Ευρυσθέα να διώξει τα πουλιά από την περιοχή. Ανέβηκε πάνω στο ύψωμα, στην άκρη του βάλτου, κι έσκιαζε τα πουλιά κάνοντας μεγάλο θόρυβο. Λένε ότι είχε χρησιμοποιήσει χάλκινα κρόταλα.
Σε αγγειογραφίες βλέπουμε τον ήρωα να σημαδεύει τα πουλιά με σφεντόνα ή να τα κτυπάει με ένα ραβδί Το κυριότερο όμως όπλο του ήταν το τόξο του. Τα πουλιά που γλύτωσαν από το σημάδι, πέταξαν στο νησί του Άρεως, στη Μαύρη Θάλασσα. Εκεί αργότερα είχαν μαζί τους φασαρίες οι Αργοναύτες. Αφού έφερε και αυτό τον άθλο εις πέρας ο Ηρακλής έφερε τα σκοτωμένα πουλιά στον Ευρυσθέα.Και ο μύθος αυτός είναι ένα αποστραγγιστικό έργο που αφορά την κοιλάδα της 
Στύμφαλου, στη Στυμφαλία λίμνη. Η κοιλάδα είχε μόνο μια διέξοδο προς τη θάλασσα,μια καταβόθρα που έφευγαν τα νερά. Οι κατολισθήσεις είχαν φράξει τη μοναδική αυτή πύλη από όπου έφευγαν τα νερά και ο χώρος κρατούσε νερά που σχημάτιζαν έλος με άσχημες συνέπειες. Τα ψοφίμια που σάπιζαν μέσα στα νερά της μάζευαν κοπάδια από σαρκοβόρα πτηνά που είχαν γίνει πληγή αθεράπευτη για τον τόπο. Αυτά τα σαρκοβόρα πτηνά είναι οι Στυμφαλίδες όρνιθες,που καταστρέφανε και μόλυναν τους καρπούς της γης με τα φτερά τους που τα είχαν σαν βέλη και τρέφονταν με ανθρώπινες σάρκες .Πράγματι έτσι είναι, μιας και τρέφονταν από τους κόπους των ανθρώπων,αφού τους κατστρέφανε τη σοδειά τους.
Βιβλιογραφία: 1) Ελληνική Μυθολογία- Εκδοτική Αθηνών
2) Οι ελληνικοί Μύθοι - Ρόμπερτ Γκρέιβς τόμος 2ος
3) Αιγαίο βουνό Η. Τσατσόμοιρος
Στύμφαλου, στη Στυμφαλία λίμνη. Η κοιλάδα είχε μόνο μια διέξοδο προς τη θάλασσα,μια καταβόθρα που έφευγαν τα νερά. Οι κατολισθήσεις είχαν φράξει τη μοναδική αυτή πύλη από όπου έφευγαν τα νερά και ο χώρος κρατούσε νερά που σχημάτιζαν έλος με άσχημες συνέπειες. Τα ψοφίμια που σάπιζαν μέσα στα νερά της μάζευαν κοπάδια από σαρκοβόρα πτηνά που είχαν γίνει πληγή αθεράπευτη για τον τόπο. Αυτά τα σαρκοβόρα πτηνά είναι οι Στυμφαλίδες όρνιθες,που καταστρέφανε και μόλυναν τους καρπούς της γης με τα φτερά τους που τα είχαν σαν βέλη και τρέφονταν με ανθρώπινες σάρκες .Πράγματι έτσι είναι, μιας και τρέφονταν από τους κόπους των ανθρώπων,αφού τους κατστρέφανε τη σοδειά τους.Βιβλιογραφία: 1) Ελληνική Μυθολογία- Εκδοτική Αθηνών
2) Οι ελληνικοί Μύθοι - Ρόμπερτ Γκρέιβς τόμος 2ος
3) Αιγαίο βουνό Η. Τσατσόμοιρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου