Την Παρασκευή 19-12-08, εμείς τα παιδιά της Δ2 και Ε1 τάξης του 4ου Δ. Σχ. Λιβαδειάς, επισκεφτήκαμε τη βιβλιοθήκη της πόλης μας για να γνωρίσουμε τη συγγραφέα κ. Αθηνά Μπίνιου.
Καιρό πριν, ο υπεύθυνος της Βιβλιοθήκης, κ. Διαμαντής, είχε κανονίσει το ραντεβού μας με τη συγγραφέα. Στο διάστημα αυτό διαβάσαμε το βιβλίο της, "Ο κρυστάλλινος αετός", και μας είχε πολύ συγκινήσει.
Είχαμε αγωνία που θα τη συναντούσαμε, γιατί ήταν πρώτη φορά που θα γνωρίζαμε μια συγγραφέα από κοντά. Σκεφτόμαστε πώς θα της μιλήσουμε, τι θα μας πει, πώς θα είναι και άλλα πολλά. Η αγωνία μας έσβησε με μιας όταν μας υποδέχτηκε με κείνο το καλοσυνάτο χαμόγελο. Αφού γνωριστήκαμε, άρχισε η κ. Μπίνιου να μας ταξιδεύει μέσα από το παραμύθι της σε χώρες γνωστές και άγνωστες, εκεί που ταξίδεψε και το ζευγάρι των αετών, από το δάσος της Δαδιάς, για να βρουν τον Κρυστάλλινο αετό που θα τους έδινε το μυστικό για να γίνουν όλα τα πουλιά ευτυχισμένα.
Ταξιδέψαμε μαζί με τη Χρύσα και τον Ακύλα, σε δρόμους μακρινούς, ξένους, διαφορετικούς γεμάτους εμπόδια, δυσκολίες, και μάθαμε ότι στα μεγάλα "ταξίδια" της ζωής θα πρέπει μη δειλιάζουμε από τις δυσκολίες αλλά να προσπαθούμε να τις ξεπερνάμε, να συνεργαζόμαστε και να ζούμε αρμονικά με τους άλλους, τους διαφορετικούς από εμάς γιατί έτσι μέσα μας θα έχουμε γαλήνη, ελευθερία και ευτυχία.
Πρέπει να ζούμε αρμονικά με τη φύση και να τη σεβόμαστε κι εκείνη θα μας το ανταποδώσει πλουσιοπάροχα.
Ακούσαμε τις συμβουλές που έδωσε στη Χρύσα και στον Ακύλα ο Μελανόλευκος αετός της Αμερικής "Θα δέχεστε με ανακούφιση τις τέσσερις εποχές της ζωής. Της γέννησης και άνθησης. Της ωρίμασης και καρποφορίας. Της ισορροπίας και απόλαυσης των κόπων. Της γήρανσης και του θανάτου, τόσο απλά, όσο δέχεστε και τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Και τώρα, συνέχισε, όλοι ευχόμαστε να πετύχετε το σκοπό του ταξιδιού σας και να γυρίσετε ευτυχισμένοι στον τόπο σας. Για όλα όσα θα περάσετε και για τα γλυκά και για τα πικρά, να ευγνωμονείτε τη ζωή..."
Ακούσαμε τη φωνή της Ινδιάνας Αμαζόνας που μιλούσε στους Νέους Αργοναύτες που έψαχναν για χρυσό στη χώρα της:
" Κάθε κόκκος άμμου ή χρυσού, κάθε σκιά δέντρου, κάθε φύλλο, κάθε ζουζούνισμα είναι ιερή μνήμη για το λαό μου. Τα αρωματικά λουλούδια είναι αδέρφια μας, όπως και το άλογο και το ποτάμι και ο μεγάλος αετός. Όλα γύρω μας είναι η οικογένειά μας, γιατί μοιραζόμαστε τον ίδιο αέρα. Παίρνουμε από τη μάνα Γη το ελάχιστο που χρειαζόμαστε. Γιατί ό,τι συμβεί στη Γη θα συμβεί και στα παιδιά της... Όμως η Γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη Γη".
Κάποτε το ζευγάρι των αετών από τη Δαδιά έφτασε στον προορισμό του και συνάντησε τον κρυστάλλινο αετό, τον Μαλεώ, και έμαθε το μυστικό που γύρευε. Και όπως τους είπε ο Μαλεώ, το μυστικό της ευτυχίας που ζητάμε και εμείς οι άνθρωποι είναι κρυμμένο μέσα μας. Στο ταξίδι της ζωής μας θα γνωρίσουμε τον κόσμο και μέσα από τον κόσμο θα γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Θα πονέσουμε από τα λάθη μας, αλλά δεν πρέπει λυγίσουμε, να τα ευγνωμονούμε, γιατί αυτά μας δείχνουν ποιο είναι το σωστό.
Το ταξίδι μας στη χώρα του κρυστάλλινου αετού έφτασε στο τέλος του. Η κ. Μπίνιου, με το μοναδικό της τρόπο, μας μίλησε μέσα από το παραμύθι της για φιλία, συνεργασία, προστασία του περιβάλλοντος, γνωριμία διαφορετικών πολιτισμών και αποδοχής του διαφορετικού. Ήταν συναρπαστικό!
Η διήγηση του παραμυθιού συνοδευόταν από τους απαλούς ήχους της κιθάρας από τον κ. Αργύρη Μαχτή. Μπροστά μας βρισκόντουσαν πολλά αντικείμενα τα οποία είχε αγοράσει η συγγραφέας μας στα διάφορα ταξίδια που έκανε.
Μετά την αφήγηση του παραμυθιού έγινε συζήτηση. Μέσα από τη συζήτηση μάθαμε πολλά πράγματα για τη χώρα που έζησε ένα μέρος της ζωής της, τη Βραζιλία. Μάθαμε πώς γράφει τα βιβλία της, από που εμπνέεται και ότι συνεχίζει ακόμα να γράφει. Μας είπε ότι υπάρχουν και άλλα βιβλία κλεισμένα στο συρτάρι της και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να εκδοθούν. Μας έδειξε όλα αυτά τα αντικείμενα που είχε απλώσει εκεί μπροστά μας και μας διηγήθηκε διάφορες ιστορίες που είχαν σχέση με αυτά.
Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε, αφού βγάλαμε φωτογραφίες την ευχαριστήσαμε που ήρθε κοντά μας και της ζητήσαμε να τα ξαναπούμε. Φεύγοντας της ευχηθήκαμε καλές γιορτές και καλή χρονιά.
Καιρό πριν, ο υπεύθυνος της Βιβλιοθήκης, κ. Διαμαντής, είχε κανονίσει το ραντεβού μας με τη συγγραφέα. Στο διάστημα αυτό διαβάσαμε το βιβλίο της, "Ο κρυστάλλινος αετός", και μας είχε πολύ συγκινήσει.
Είχαμε αγωνία που θα τη συναντούσαμε, γιατί ήταν πρώτη φορά που θα γνωρίζαμε μια συγγραφέα από κοντά. Σκεφτόμαστε πώς θα της μιλήσουμε, τι θα μας πει, πώς θα είναι και άλλα πολλά. Η αγωνία μας έσβησε με μιας όταν μας υποδέχτηκε με κείνο το καλοσυνάτο χαμόγελο. Αφού γνωριστήκαμε, άρχισε η κ. Μπίνιου να μας ταξιδεύει μέσα από το παραμύθι της σε χώρες γνωστές και άγνωστες, εκεί που ταξίδεψε και το ζευγάρι των αετών, από το δάσος της Δαδιάς, για να βρουν τον Κρυστάλλινο αετό που θα τους έδινε το μυστικό για να γίνουν όλα τα πουλιά ευτυχισμένα.
Ταξιδέψαμε μαζί με τη Χρύσα και τον Ακύλα, σε δρόμους μακρινούς, ξένους, διαφορετικούς γεμάτους εμπόδια, δυσκολίες, και μάθαμε ότι στα μεγάλα "ταξίδια" της ζωής θα πρέπει μη δειλιάζουμε από τις δυσκολίες αλλά να προσπαθούμε να τις ξεπερνάμε, να συνεργαζόμαστε και να ζούμε αρμονικά με τους άλλους, τους διαφορετικούς από εμάς γιατί έτσι μέσα μας θα έχουμε γαλήνη, ελευθερία και ευτυχία.
Πρέπει να ζούμε αρμονικά με τη φύση και να τη σεβόμαστε κι εκείνη θα μας το ανταποδώσει πλουσιοπάροχα.
Ακούσαμε τις συμβουλές που έδωσε στη Χρύσα και στον Ακύλα ο Μελανόλευκος αετός της Αμερικής "Θα δέχεστε με ανακούφιση τις τέσσερις εποχές της ζωής. Της γέννησης και άνθησης. Της ωρίμασης και καρποφορίας. Της ισορροπίας και απόλαυσης των κόπων. Της γήρανσης και του θανάτου, τόσο απλά, όσο δέχεστε και τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Και τώρα, συνέχισε, όλοι ευχόμαστε να πετύχετε το σκοπό του ταξιδιού σας και να γυρίσετε ευτυχισμένοι στον τόπο σας. Για όλα όσα θα περάσετε και για τα γλυκά και για τα πικρά, να ευγνωμονείτε τη ζωή..."
Ακούσαμε τη φωνή της Ινδιάνας Αμαζόνας που μιλούσε στους Νέους Αργοναύτες που έψαχναν για χρυσό στη χώρα της:
" Κάθε κόκκος άμμου ή χρυσού, κάθε σκιά δέντρου, κάθε φύλλο, κάθε ζουζούνισμα είναι ιερή μνήμη για το λαό μου. Τα αρωματικά λουλούδια είναι αδέρφια μας, όπως και το άλογο και το ποτάμι και ο μεγάλος αετός. Όλα γύρω μας είναι η οικογένειά μας, γιατί μοιραζόμαστε τον ίδιο αέρα. Παίρνουμε από τη μάνα Γη το ελάχιστο που χρειαζόμαστε. Γιατί ό,τι συμβεί στη Γη θα συμβεί και στα παιδιά της... Όμως η Γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη Γη".
Κάποτε το ζευγάρι των αετών από τη Δαδιά έφτασε στον προορισμό του και συνάντησε τον κρυστάλλινο αετό, τον Μαλεώ, και έμαθε το μυστικό που γύρευε. Και όπως τους είπε ο Μαλεώ, το μυστικό της ευτυχίας που ζητάμε και εμείς οι άνθρωποι είναι κρυμμένο μέσα μας. Στο ταξίδι της ζωής μας θα γνωρίσουμε τον κόσμο και μέσα από τον κόσμο θα γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Θα πονέσουμε από τα λάθη μας, αλλά δεν πρέπει λυγίσουμε, να τα ευγνωμονούμε, γιατί αυτά μας δείχνουν ποιο είναι το σωστό.
Το ταξίδι μας στη χώρα του κρυστάλλινου αετού έφτασε στο τέλος του. Η κ. Μπίνιου, με το μοναδικό της τρόπο, μας μίλησε μέσα από το παραμύθι της για φιλία, συνεργασία, προστασία του περιβάλλοντος, γνωριμία διαφορετικών πολιτισμών και αποδοχής του διαφορετικού. Ήταν συναρπαστικό!
Η διήγηση του παραμυθιού συνοδευόταν από τους απαλούς ήχους της κιθάρας από τον κ. Αργύρη Μαχτή. Μπροστά μας βρισκόντουσαν πολλά αντικείμενα τα οποία είχε αγοράσει η συγγραφέας μας στα διάφορα ταξίδια που έκανε.
Μετά την αφήγηση του παραμυθιού έγινε συζήτηση. Μέσα από τη συζήτηση μάθαμε πολλά πράγματα για τη χώρα που έζησε ένα μέρος της ζωής της, τη Βραζιλία. Μάθαμε πώς γράφει τα βιβλία της, από που εμπνέεται και ότι συνεχίζει ακόμα να γράφει. Μας είπε ότι υπάρχουν και άλλα βιβλία κλεισμένα στο συρτάρι της και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να εκδοθούν. Μας έδειξε όλα αυτά τα αντικείμενα που είχε απλώσει εκεί μπροστά μας και μας διηγήθηκε διάφορες ιστορίες που είχαν σχέση με αυτά.
Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε, αφού βγάλαμε φωτογραφίες την ευχαριστήσαμε που ήρθε κοντά μας και της ζητήσαμε να τα ξαναπούμε. Φεύγοντας της ευχηθήκαμε καλές γιορτές και καλή χρονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου