Τρία χιλιόμετρα ανατολικά του Ακραίφνιου και κάτω από μια βραχώδη προεξοχή του όρους Πτώου, στη θέση Περδικόβρυση, δίπλα από το σημερινό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής ήταν κτισμένος ο ναός του Πτώου Απόλλωνα. Μαζί με το ναό λειτουργούσε και μαντείο του θεού που χαρακτηριζόταν "πολύφωνο", επειδή έδινε χρησμούς και σε μη Ελληνική γλώσσα και "αψευδές" δηλαδή αλάθητο στους χρησμούς.Την περίοδο 1885 - 1888, το έτος 1891 και συμπληρωματικά το έτος 1903 έγιναν ανασκαφές από τη Γαλλική Αρχαιολογική σχολή όπου ήρθαν στο φως σημαντικά ευρήματα, τα οποία έριξαν φως στην Αρχαία Ελληνική Ιστορία.
Το κτιριακό συγκρότημα που ήρθε στο φως βρισκόταν σε υψόμετρο 370 μ. και απλωνόταν σε τρία επίπεδο και περιελάμβανε:
Α. Το ναό του Απόλλωνα.Ο ναός στην αρχή, κατά πάσα πιθανότητα, ήταν
ξύλινος (7ος αι. π.Χ.) με επένδυση από πηλό στις πλευρές, που ήταν εκτεθειμένες στις ατμοσφαιρικές μεταβολές, βόρεια, νότια και δυτική. Προοδευτικά τα τμήματα του ναού που πάθαιναν ζημιές και καταστροφές, τα αντικαθιστούσαν με τοίχους από πώρινους λίθους. ώστε γύρω στο 550 - 500 π.Χ. να έχει γίνει όλος ο ναός πώρινος, επενδεδυμένος εσωτερικά μα πώρινες πλάκες. Από το ναό βρέθηκαν και σώζονται τα πώρινα θεμέλιά του και μέρος από την εσωτερική πλακόστρωση.Ο ναός είχε διαστάσεις, κατά τον ακαδημαϊκό Αναστάσιο Ορλάνδο, 24,72 Χ11,65 μ. και κατά τον κ. M. Holleaux (Ολώ) 23,33Χ11,80 μ. Ήταν δωρικού ρυθμού και περιβάλλονταν από κιονοστοιχίες σε όλες τις πλευρές. Κατά την άποψη του Ορλάνδου είχε 13 κίονες σε κάθε μακρά πλευρά και 6 σε κάθε στενή πλευρά.Ο κύριος ναός - σηκός, είχε διαστάσεις 4Χ12 και περιλάμβανε μόνο δίστυλο πρόναο με διαστάσεις 2,65 Χ3,10.
Το δάπεδο του ναού ήταν στρωμένο με μεγάλες πλάκες, μερικές από αυτές είχαν διαστάσεις 0,89Χ0,94. Ο ναός είχε γλυπτικό διάκοσμο τόσο στη ζωοφόρο, όσο και στα αετώματα, είχε επίσης χρώμα στα γείσα, υδρορροή κλπ.
Ο ναός υπήρχε μέχρι την καταστροφή των Θηβών από τον Μ. Αλέξανδρο και τους Μακεδόνες κατά το έτος 335π. Χ.. Ο Παυσανίας μας πληροφορεί ότι μέχρι τότε λειτουργούσε το μαντείο και επομένως και ο ναός. Αφού διακόπηκε η λειτουργία του μαντείου θα πρέπει να είχε καταστραφεί και ο ναός. Όταν όμως η Θήβα ανοικοδομήθηκε το 315 π.Χ. από τον Κάσσανδρο, ένας από τους επιγόνους του Μ. Αλεξάνδρου, πιστεύεται ότι ανοικοδομήθηκε και ο ναός. Έτσι κατά το το 310 π. Χ. στη θέση του παλιού ναού κτίστηκε καινούριος με τις ίδιες διαστάσεις και με υλικό από πώρο.Από τις ανασκαφές στο χώρο αποκαλύφθηκε μια σειρά πανέμορφων Κούρων που κοσμ
ούν σήμερα τα Μουσεία της Θήβας και της Αθήνας. Εκτός από τους Κούρους βρέθηκαν επιγραφές που αναφέρουν τη λατρεία προς τον Απόλλωνα, τη διαχείριση του ναού του, τους τελούμενους προς τιμήν του αγώνες καθώς και χάλκινα και μαρμάρινα αναθήματα, τρίποδες κ.ά.Βιβλιογραφία " Ακραιφία" Κ. Ανδρίτσος
" Ακραίφνιο" Χ. Αγγέλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου