Μια μέρα ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να πάει να φέρει τη ζώνη της Ιππολύτης, της βασίλισσας των Αμαζόνων, γιατί ήταν σφοδρή επιθυμία της κόρης του, της Αδμήτης.
Στους ποταμούς Θερμώδοντα και Φάσι, που βρίσκονταν στις ακτές του Εύξεινου Πόντου, προς τη νότια πλευρά, κατοικούσε μια πολεμική φυλή οι Αμαζόνες, που κύριο ρόλο έπαιζαν οι γυναίκες. Άλλη παραλλαγή του μύθου λέει ότι οι Αμαζόνες κατοικούσαν στα βόρεια του Εύξειμου
Πόντου, στη Σκυθία.Η κύρια ασχολία τους ήταν ο πόλεμος, ήταν ξακουστές για την ικανότητά τους στο τόξο και το ακόντιο, στη σάγαρη και την πέλτη. Λέγεται ότι έκοβαν το δεξί τους στήθος για να τοξεύουν καλύτερα. Ντύνονταν με δέρματα θηρίων, που τα σκότωναν οι ίδιες, κι έφτιαχναν ζώνες και περικεφαλαίες.
Έκαναν παιδιά με τους γείτονες Γαργαρέους και όταν γεννούσαν κρατούσαν τα κορίτσια και τα αγόρια τα έδιναν σε αυτούς. Βασίλισσα των Αμαζόνων ήταν η Ιππολύτη η οποία ήταν κόρη του Άρη και της Οτρηρής. Ο Πατέρας της ο Άρης της είχε χαρίσει μια ζώνη, την οποία είχε φτιάξει
ο Ήφαιστος, σημάδι ότι ήταν η αρχηγός των Αμαζόνων.
Ο Ηρακλής μάζεψε πολλά παλικάρια, μπήκαν σε ένα καράβι, άλλη εκδοχή του μύθου λέει ότι ήταν πολλά τα καράβια, και ξεκίνησαν για τη Μεγάλη εκστρατεία στη Μικρά Ασία.
Μα, ενώ ταξίδευαν για το Βορρά, ο θεός που έμενε στα μέρη αυτά, ο Βορέας άρχισε να φυσά με δύναμη, και τα καράβια παρασυρόμενα από τα κύματα, γύρισαν πίσω και άραξαν στην Πάρο. Τράβηξαν τα καράβια στη στεριά και αυτοί ανέβηκαν στην πολιτεία για να πάρουν τρόφιμα για το ταξίδι.
Στο νησί κατοικούσαν τα 4 παιδιά του Μίνωα, του Βασιλιά της Κρήτης,ο Ευρυμέδοντας, ο Χρύσης, ο Νηφαλίωνας και Φιλόλαος. Αυτοί σκότωσαν δυο από τους συντρόφους του Ηρακλή. Ο Ηρακλής θύμωσε και σκότωσε και τους 4 γιους του Μίνωα και υποχρέωσε τους κατοίκους του νησιού να κλειστούν μέσα στα τείχη. Ο καιρός περνούσε και οι Παριανοί δεν άντεχαν άλλο κλεισμένοι στα τείχη γι' αυτό έστειλαν πρεσβευτές στον Ηρακλή και ζητούσαν ειρήνη. Μάλιστα πρότειναν στον Ηρακλή να πάρουν δυο αιχμαλώτους, όποιους ήθελα στη θέση των δυο ανθρώπων του που
σκοτώθηκαν.Ο Ηρακλής δέχτηκε, λύθηκε η πολιορκία και το ταξίδι συνεχίστηκε. Τα καράβια μπήκαν στον Ελλήσποντο, έφτασαν στη Προποντίδα και τελικά έφτασαν στον Εύξεινο Πόντο. Έφτασαν στη Γη των Μαριανδυνών, λαός μουσικός με βασιλιά το Λύκο. Την εποχή εκείνη είχαν κηρύξει πόλεμο στους Μαριανδυνούς οι γειτονικοί Βέβρυκες για να τους πάρουν τη Γη τους. Ο Ηρακλής που πάντα πολεμούσε το άδικο και υποστήριζε το δίκαιο βοήθησε του Μαριανδυνούς να νικήσουν τους Βέβρυκες.
Στο σημείο που άραξε το καράβι του Ηρακλή κτίστηκε μια πόλη η Ηράκλεια του Πόντου- έτσι την είπαν - κράτησε για πολλούς αιώνες, και όσοι περνούσαν από εκεί θυμόνταν το πέρασμα του Ηρακλή.
Αφού ξεκουράστηκαν στη χώρα του Λύκου πήραν τα καράβια τους και έφτασαν στη Θεμίσκυρα, την πόλη των Αμαζόνων. Όταν έμαθε η Ιππολύτη τον ερχομό του Ηρακλή πήγε η ίδια να τους συναντήσει και ρώτησε να μάθει το λόγο της επίσκεψής τους στη χώρα τους. Πράγματι ο Ηρακλής της είπε ότι θέλει τη ζώνη της για να την πάει στον Ευρυσθέα. Η Ιππολύτη συμφώνησε να του τη δώσει.
Αλλά η Ήρα δεν ήθελε να τελειώσει τόσο εύκολα ο Ηρακλής την αποστολή του γι' αυτό μεταμορφώθηκε σε Αμαζόνα και άρχισε να λεει πως οι ξένοι που ήρθαν στην πόλη τους θέλουν να αρπάξουν τη βασιλεία και τις παρακινούσε να επιτεθούν σε αυτούς. Πράγματι οι Αμαζόνες πίστηκαν, πήραν τα τόξα τους και τα ακόντιά τους και όρμησαν στους ξένους. Ο Ηρακλής σαν είδε τις Αμαζόνες οπλισμένες θεώρησε ότι η Ιππολύτη τους έστησε παγίδα και έτσι άρχισε η μάχη. Σκοτώθηκαν πολλές Αμαζόνες και μεταξύ αυτών και η Ιππολύτη από την οποία και της πήρε τη ζώνη. Μετά
τη μάχη οι αμαζόνες πλέον είχαν διαλυθεί.
Φεύγοντας από την πόλη των Αμαζόνων ο Ηρακλής και οι στρατιώτες του πριν φτάσουν στο Άργος γνώρισαν κι άλλες περιπέτειες, όπως ο πόλεμος που έκανε ο Ηρακλής εναντίον της Τροίας.
Στους ποταμούς Θερμώδοντα και Φάσι, που βρίσκονταν στις ακτές του Εύξεινου Πόντου, προς τη νότια πλευρά, κατοικούσε μια πολεμική φυλή οι Αμαζόνες, που κύριο ρόλο έπαιζαν οι γυναίκες. Άλλη παραλλαγή του μύθου λέει ότι οι Αμαζόνες κατοικούσαν στα βόρεια του Εύξειμου
Πόντου, στη Σκυθία.Η κύρια ασχολία τους ήταν ο πόλεμος, ήταν ξακουστές για την ικανότητά τους στο τόξο και το ακόντιο, στη σάγαρη και την πέλτη. Λέγεται ότι έκοβαν το δεξί τους στήθος για να τοξεύουν καλύτερα. Ντύνονταν με δέρματα θηρίων, που τα σκότωναν οι ίδιες, κι έφτιαχναν ζώνες και περικεφαλαίες.Έκαναν παιδιά με τους γείτονες Γαργαρέους και όταν γεννούσαν κρατούσαν τα κορίτσια και τα αγόρια τα έδιναν σε αυτούς. Βασίλισσα των Αμαζόνων ήταν η Ιππολύτη η οποία ήταν κόρη του Άρη και της Οτρηρής. Ο Πατέρας της ο Άρης της είχε χαρίσει μια ζώνη, την οποία είχε φτιάξει
ο Ήφαιστος, σημάδι ότι ήταν η αρχηγός των Αμαζόνων. Ο Ηρακλής μάζεψε πολλά παλικάρια, μπήκαν σε ένα καράβι, άλλη εκδοχή του μύθου λέει ότι ήταν πολλά τα καράβια, και ξεκίνησαν για τη Μεγάλη εκστρατεία στη Μικρά Ασία.
Μα, ενώ ταξίδευαν για το Βορρά, ο θεός που έμενε στα μέρη αυτά, ο Βορέας άρχισε να φυσά με δύναμη, και τα καράβια παρασυρόμενα από τα κύματα, γύρισαν πίσω και άραξαν στην Πάρο. Τράβηξαν τα καράβια στη στεριά και αυτοί ανέβηκαν στην πολιτεία για να πάρουν τρόφιμα για το ταξίδι.
Στο νησί κατοικούσαν τα 4 παιδιά του Μίνωα, του Βασιλιά της Κρήτης,ο Ευρυμέδοντας, ο Χρύσης, ο Νηφαλίωνας και Φιλόλαος. Αυτοί σκότωσαν δυο από τους συντρόφους του Ηρακλή. Ο Ηρακλής θύμωσε και σκότωσε και τους 4 γιους του Μίνωα και υποχρέωσε τους κατοίκους του νησιού να κλειστούν μέσα στα τείχη. Ο καιρός περνούσε και οι Παριανοί δεν άντεχαν άλλο κλεισμένοι στα τείχη γι' αυτό έστειλαν πρεσβευτές στον Ηρακλή και ζητούσαν ειρήνη. Μάλιστα πρότειναν στον Ηρακλή να πάρουν δυο αιχμαλώτους, όποιους ήθελα στη θέση των δυο ανθρώπων του που
σκοτώθηκαν.Ο Ηρακλής δέχτηκε, λύθηκε η πολιορκία και το ταξίδι συνεχίστηκε. Τα καράβια μπήκαν στον Ελλήσποντο, έφτασαν στη Προποντίδα και τελικά έφτασαν στον Εύξεινο Πόντο. Έφτασαν στη Γη των Μαριανδυνών, λαός μουσικός με βασιλιά το Λύκο. Την εποχή εκείνη είχαν κηρύξει πόλεμο στους Μαριανδυνούς οι γειτονικοί Βέβρυκες για να τους πάρουν τη Γη τους. Ο Ηρακλής που πάντα πολεμούσε το άδικο και υποστήριζε το δίκαιο βοήθησε του Μαριανδυνούς να νικήσουν τους Βέβρυκες.Στο σημείο που άραξε το καράβι του Ηρακλή κτίστηκε μια πόλη η Ηράκλεια του Πόντου- έτσι την είπαν - κράτησε για πολλούς αιώνες, και όσοι περνούσαν από εκεί θυμόνταν το πέρασμα του Ηρακλή.
Αφού ξεκουράστηκαν στη χώρα του Λύκου πήραν τα καράβια τους και έφτασαν στη Θεμίσκυρα, την πόλη των Αμαζόνων. Όταν έμαθε η Ιππολύτη τον ερχομό του Ηρακλή πήγε η ίδια να τους συναντήσει και ρώτησε να μάθει το λόγο της επίσκεψής τους στη χώρα τους. Πράγματι ο Ηρακλής της είπε ότι θέλει τη ζώνη της για να την πάει στον Ευρυσθέα. Η Ιππολύτη συμφώνησε να του τη δώσει.
Αλλά η Ήρα δεν ήθελε να τελειώσει τόσο εύκολα ο Ηρακλής την αποστολή του γι' αυτό μεταμορφώθηκε σε Αμαζόνα και άρχισε να λεει πως οι ξένοι που ήρθαν στην πόλη τους θέλουν να αρπάξουν τη βασιλεία και τις παρακινούσε να επιτεθούν σε αυτούς. Πράγματι οι Αμαζόνες πίστηκαν, πήραν τα τόξα τους και τα ακόντιά τους και όρμησαν στους ξένους. Ο Ηρακλής σαν είδε τις Αμαζόνες οπλισμένες θεώρησε ότι η Ιππολύτη τους έστησε παγίδα και έτσι άρχισε η μάχη. Σκοτώθηκαν πολλές Αμαζόνες και μεταξύ αυτών και η Ιππολύτη από την οποία και της πήρε τη ζώνη. Μετά
τη μάχη οι αμαζόνες πλέον είχαν διαλυθεί.Φεύγοντας από την πόλη των Αμαζόνων ο Ηρακλής και οι στρατιώτες του πριν φτάσουν στο Άργος γνώρισαν κι άλλες περιπέτειες, όπως ο πόλεμος που έκανε ο Ηρακλής εναντίον της Τροίας.
ΕΡΜΗΝΕΊΑ ΤΟΥ ΜΎΘΟΥ
Η ζώνη της Ιππολύτης είναι θεόσταλτη, της την έχει δώσει ο θεός Άρης και είναι και φτιαγμένη από έναν άλλο θεό, τον Ήφαιστο και σύμβολο δύναμης και εξουσίας στον κάτοχό της. Έτσι είναι φυσικό να θέλει να την αποκτήσει από προσωπικό ενδιαφέρον για να τη χαρίσει στην κόρη του, την Αδμήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου