ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Την ονομασία τους την πήρανε από τη λατινική λέξη calenda, που προέκυψε από το ελληνικό ρήμα καλώ. Ομάδες παιδιών περιφέρονται στους δρόμους, στα σπίτια, στα καταστήματα και τραγουδούν με τη βοήθεια του τριγώνου τραγούδια που αφορούν τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και των Θεοφανίων

Το έθιμο αυτό υπήρχε και στην αρχαία Ελλάδα. Τα παιδιά κρατώντας κλαδί ελιάς ή δάφνης, στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί, η λεγόμενη ειρσιώνη, από το έριο= μαλλί, γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα.

Μετά το έθιμο αυτό το πήραν και οι Ρωμαίοι. Στο Βυζάντιο κρατούσαν ραβδιά ή φανάρια ή ομοιώματα πλοίων ή και κτιρίων, στολισμένα και τραγουδώντας, συνόδευαν το τραγούδι με κρούση τριγώνου ή τυμπάνου. Σχετικός είναι ο περίφημος ζωγραφικός πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα , "ο τυμπανιστής"
Αυτό το έθιμα διασώζεται ακόμα και σήμερα σε όλα τα μέρη της πατρίδας μας. Ακούμε κάλαντα πολλά και ποικίλα, με πολλές παραλλαγές στα διάφορα διαμερίσματα της χώρας μας.