Ποια ήταν η "Κερυνίτης έλαφος":
Κάποτε η Άρτεμης είχε βγει για κυνήγι με τα σκυλιά της και έφτασε στο βουνό Παράσσιο. Εκεί, καθώς περιπλανιόταν μέσα στο δάσος , συνάντησε μπροστά της πέντε πανέμορφες λαφίνες με χρυσά κέρατα, χάλκινα πόδια και θέλησε να τα αποκτήσει. Τις κυνήγησε και έπιασε μόνο τις τέσσερις, που τις έζεψε στο άρμα της. Η πέμπτη της ξέφυγε, πέρασε τον ποταμό Κελάδωνα και έφτασε στο βουνό Κερύνεια και ζούσε από τότε εκεί και έτσι πήρε και το όνομά της. θεωρούνταν η ιερή ελαφίνα της Άρτεμις Ορθωσίας, γιατί της την είχε αφιερώσει η Νύμφη Ταϋγέτη, η κόρη του Άτλαντα, από το εξής περιστατικό: κάποτε ο Δίας ερωτεύτηκε την πανέμορφη η Ταϋγέτη και ήθελε να ενωθεί μαζί της χωρίς εκείνη να το επιθυμεί Δίας κυνηγούσε την Ταϋγέτη και τη δύσκολη εκείνη στιγμή η Άρτεμης μεταμόρφωσε την Ταϋγέτη σε ελαφίνα και έτσι γλύτωσε από το Δία. Όταν ξανάγινε γυναίκα, αφιέρωσε μια λαφίνα στην Άρτεμη από ευγνωμοσύνη. Στο λαιμό του ζώου κρέμασε μια χρυσή κορδέλα που έγραφε ότι είναι αφιερωμένη στη θεά Άρτεμη.
Αυτή την ιερά ελαφίνα επιθυμούσε Ευρυσθέας και διέταξε τον Ηρακλή να του τη φέρει ζωντανή στις Μυκήνες.
Ο Ηρακλής ξεκίνησε αμέσως για να βρει την ιερή λαφίνα, που έτρεχε τόσο γρήγορα και κανείς δεν μπορούσε να την πιάσει. Την πήρε στο κατόπι, ανέβαιναν βουνά κατέβαιναν σε πεδιάδες, περνούσαν από δάση και λιβάδια. Έναν ολόκληρο χρόνο την κυνηγούσε ώσπου κάποια στιγμή φάνηκε ότι το ζώο άρχισε να κουράζεται. Κάποια στιγμή την έφτασε στο βουνό Αρτεμίσιο, αλλά και πάλι του ξέφυγε και προχώρησε και από εκεί προχώρησε δυτικά και έφτασε στον ποταμό Λάδωνα. Καθώς μπήκε μέσα στο νερό και κόντευε να φτάσει στην άλλη όχθη ο Ηρακλής πήρε τη μεγάλη απόφαση να την τραυματίσει και ας παρέβαινε την εντολή. Τράβηξε ένα βέλος από τη φαρέτρα του το έβαλε στο τόξο του και τράβηξε τη χορδή του. σε λίγο το ελάφι ήταν πεσμένο και ανήμπορο στο χώμα. Μόλις ο Ηρακλής πέρασε το ποτάμι την έπιασε, τις έδεσε τα πόδια, τη φορτώθηκε στον ώμο και κίνησε για τις Μυκήνες.
Στο δρόμο του για τις Μυκήνες ο Ηρακλής συνάντησε τον Απόλλωνα και την Άρτεμη, η οποία μόλις είδε τραυματισμένο την ιερή λαφίνα της θύμωσε, του πήρε το ζώο και τον κατηγορούσε ότι ήθελε να το σκοτώσει. Με κόπο ο Ηρακλής κατάφερε να πει στην Άρτεμη ότι δεν είχε σκοπό να το σκοτώσει, αλλά μόνο να το τραυματίσει για να μπορέσει να το πιάσει για να το πάει στον Ευρυσθέα μιας και εκτελούσε εντολή του. Η Άρτεμης πείστηκε, της πέρασε ο θυμός και έδωσε πίσω το ελάφι στον Ηρακλή.
Αυτή την ιερά ελαφίνα επιθυμούσε Ευρυσθέας και διέταξε τον Ηρακλή να του τη φέρει ζωντανή στις Μυκήνες.
Ο Ηρακλής αναζητά την "κερυνίτιν έλαφον":
Ο Ηρακλής ξεκίνησε αμέσως για να βρει την ιερή λαφίνα, που έτρεχε τόσο γρήγορα και κανείς δεν μπορούσε να την πιάσει. Την πήρε στο κατόπι, ανέβαιναν βουνά κατέβαιναν σε πεδιάδες, περνούσαν από δάση και λιβάδια. Έναν ολόκληρο χρόνο την κυνηγούσε ώσπου κάποια στιγμή φάνηκε ότι το ζώο άρχισε να κουράζεται. Κάποια στιγμή την έφτασε στο βουνό Αρτεμίσιο, αλλά και πάλι του ξέφυγε και προχώρησε και από εκεί προχώρησε δυτικά και έφτασε στον ποταμό Λάδωνα. Καθώς μπήκε μέσα στο νερό και κόντευε να φτάσει στην άλλη όχθη ο Ηρακλής πήρε τη μεγάλη απόφαση να την τραυματίσει και ας παρέβαινε την εντολή. Τράβηξε ένα βέλος από τη φαρέτρα του το έβαλε στο τόξο του και τράβηξε τη χορδή του. σε λίγο το ελάφι ήταν πεσμένο και ανήμπορο στο χώμα. Μόλις ο Ηρακλής πέρασε το ποτάμι την έπιασε, τις έδεσε τα πόδια, τη φορτώθηκε στον ώμο και κίνησε για τις Μυκήνες.
Στο δρόμο του για τις Μυκήνες ο Ηρακλής συνάντησε τον Απόλλωνα και την Άρτεμη, η οποία μόλις είδε τραυματισμένο την ιερή λαφίνα της θύμωσε, του πήρε το ζώο και τον κατηγορούσε ότι ήθελε να το σκοτώσει. Με κόπο ο Ηρακλής κατάφερε να πει στην Άρτεμη ότι δεν είχε σκοπό να το σκοτώσει, αλλά μόνο να το τραυματίσει για να μπορέσει να το πιάσει για να το πάει στον Ευρυσθέα μιας και εκτελούσε εντολή του. Η Άρτεμης πείστηκε, της πέρασε ο θυμός και έδωσε πίσω το ελάφι στον Ηρακλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου